
«تهران نیوز» گزارش میدهد؛
روایت زندگی کارگران فصلی در شهریار
در دل بهار داغ شهریار، وقتی آفتاب بیامان بر باغهای میوه میتابد، صدها کارگر فصلی با دستهایی پینهبسته، بار سنگین اقتصاد کشاورزی را بر دوش میکشند؛ بیآنکه سهمی از امنیت شغلی یا حقوق قانونی داشته باشند.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، در گرمای سوزان خردادماه و چندی بعد شروع تیرماه، وقتی خورشید مستقیم بر خاک داغ شهریار میتابد، صدای داسها و سبدهای میوهچینی در باغهای هلو و آلو شنیده میشود. اینجا، بهار و تابستان فصل کار است، اما نه برای همه؛ برای گروهی خاص بهنام کارگران فصلی، که بیشترشان از شهرهای دیگر یا حتی کشورهای همسایه آمدهاند.
در یکی از باغهای حوالی منطقه وحیدیه، با سعید ۲۶ ساله از ورامین گفتگو میکنم. پیراهن آغشته به عرقش را به کمر بسته و در سایه درختی نفسی تازه میکند: از خرداد تا شهریور اینجا کار میکنم. روزی ۱۰ ساعت. دستمزد روزانهام ۳۰۰ تومان است، اما بعضی روزها کارفرما دیر حساب میکند، بعضی از آنها هم اصلاً حقوقم را نمیدهند.
در سایه نبود قرارداد و بیمه
کارگران فصلی اغلب بدون قرارداد رسمی کار میکنند، نه بیمه دارند، نه حقوق ثابتی، در صورت بروز حادثه، دستشان به جایی بند نیست، یکی از باغداران که نخواست نامش فاش شود، در گفتگو با خبرنگار تهران نیوز گفت: اگه بخواهم هر سال کارگر ثابت استخدام کنم، برایم صرفه اقتصادی ندارد. همین کارگرهای فصلی خودشان میآیند، خودشان هم میروند. ولی خب، میدونم که شرایط خوبی ندارند.
حضور زنان و کودکان در کار فصلی
در برخی باغها، حضور زنان و حتی کودکان هم به چشم میخورد. مادرانی که به همراه فرزندانشان برای کمک به معیشت خانواده، ساعتهای طولانی در گرما کار میکنند.
ریحانه، ۱۷ ساله، میگوید: تعطیلات مدرسه شروع شده است. با مامانم میآیم برای کار و کمک. برای شهریه مدرسه باید پسانداز کنیم.
بار اقتصاد بر دوش فراموششدهها
اقتصاد بهار و تابستانی شهریار، بهویژه در بخش کشاورزی، بدون حضور این کارگران بهسختی میچرخد، اما در حالیکه محصولاتی مانند گوجه سبز، زردآلو، هلو و انگور میلیونها تومان سود برای باغداران دارند، کارگران همچنان در حاشیهاند.
در بسیاری موارد، تنها پاداش آنها از کار طاقتفرسا، آفتابسوختگی، کمردرد و تأخیر در پرداخت دستمزد است.
لزوم نظارت و حمایت
کارشناسان بازار کار و فعالان اجتماعی تأکید میکنند که لازم است نهادهایی مانند اداره کار، جهاد کشاورزی و شورای شهر، نظارت بیشتری بر وضعیت این کارگران داشته باشند.
اگرچه کار فصلی ماهیت موقتی دارد، اما شأن انسانی و حقوق اولیه کارگران نباید قربانی سودجویی یا بیتوجهی شود.
گرما امانمان را بریده، اما چارهای نیست
کاظم نادری، یکی از کارگران فصلی که این روزها در باغهای اطراف شهریار مشغول به کار است، در گفتگو با خبرنگار تهران نیوز؛ از وضعیت زندگی و کار خود گفت.
وی درباره منشأ حضورش در شهریار توضیح داد: اهل یکی از روستاهای اطراف ایلامم. حدود سه سال است که هر سال به شهریار میآیم و اینجا کار میکنم. فصل برداشت میوه است و ما کارگران فصلی برای همین موقعها استخدام میشویم.
نادری که روزانه ساعتهای طولانی کار میکند، از شرایط سخت کاری میگوید: روزی ۱۰ تا ۱۲ ساعت کار میکنیم. حقوقی که میگیریم نسبت به زحمتی که میکشیم کم است. با این گرونی، واقعا نمیصرفد.
در پاسخ به اینکه بزرگترین مشکل این فصل چیست، با تأکید روی سختیهای جوی بیان میکند: گرمای زیاد اذیتمان میکند و نه سایهای هست، نه وقت استراحت درست و حسابی وجو دارد، خیلی از بچهها دچار گرمازدگی میشوند.
وی درباره حمایتهای دولتی یا بیمه نیز اظهار داشت: نه بیمه داریم، نه کسی پشتمان است، همه چیز با خودمان است، اگه مریض شویم یا اتفاقی بیفتد، کسی جوابگو نیست.
وقتی از نادری پرسیدیم اگر امکانش بود، آیا شغل یا شرایط دیگری را ترجیح میداد، بیدرنگ گفت: صد در صد. اگر کار ثابتی پیدا میکردم با بیمه و حقوق بهتر، دیگر هیچوقت این کار را انجام نمیدادم ولی فعلاً فقط همین را داریم.
مزایای وجود کارگر فصلی برای باغداران و کشاورزان
یکی از باغداران منطقه شهریار با تأکید بر شرایط اقتصادی سخت و هزینههای بالای نگهداری باغ، بیان کرد: استفاده از نیروی کار فصلی، تنها گزینه عملی برای ادامه فعالیت باغداری است.
یکی از کارفرمایان باغهای میوه در شهریار که نخواست نامش فاش شود، درباره شرایط کاری در این فصل اظهار کرد: نگهداری یک باغ در تمام طول سال هزینههای زیادی دارد؛ از آب و کود گرفته تا هرس و سمپاشی، استخدام نیروی ثابت برای ما بهصرفه نیست، اگر بخواهیم نیروی دائمی داشته باشیم، باید بیمه بدهیم، حقوق ماهانه پرداخت کنیم حتی در ماههایی که هیچ کاری نیست.
وی با اشاره به مزایای استفاده از نیروی کار فصلی توضیح داد: کارگر فصلی فقط همین چند ماهی که کار هست میآید، حقوق میگیرد و بعد میرود، برای ما که فصل برداشت محدوده، همین کارگرهای فصلی تنها راهحل هستند، ما نه توان پرداخت مستمر داریم، نه نیاز دائمی.
این باغدار با وجود انتقادات وارده به نبود بیمه برای کارگران، تأکید میکند که مشکلات از سطح بالاتری نشأت میگیرند و افزود: اگه دولت حمایت میکرد و ماجرا را ساختارمند میکرد، شاید امکان بیمه فصلی یا قراردادهای مقطعی میبود، ولی الان همهچیز غیررسمی است، ما هم مجبوریم با شرایط موجود کنار بیاییم.
وی همچنین به فشارهای اقتصادی ناشی از بازار فروش نیز اشاره کرد: قیمت میوه دست دلالهاست نه ما، وقتی سود درست و حسابی نمیماند، چطور میتوانیم نیروی ثابت استخدام کنیم؟
به گزارش تهران نیوز این اظهارات در حالی بیان میشود که بسیاری از کارگران فصلی از شرایط کاری دشوار، نبود بیمه و حمایتهای قانونی گلایهمندند؛ و این شکاف میان کارگر و کارفرما، بازتابی از مشکلات ساختاری در بخش کشاورزی و باغداری ایران است.
انتهای خبر/*
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!