به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، در جریان سومین جشنواره زعفران رباط‌کریم، بخشدار مرکزی با بیان اینکه «زعفران رباط‌کریم از زعفران خراسان مرغوب‌تر است»، توجه رسانه‌ها و فعالان حوزه کشاورزی را به خود جلب کرد.

این جمله، باوجود جذابیت تبلیغاتی، واکنش‌های متفاوتی را در میان کشاورزان و کارشناسان به دنبال داشت؛ برخی آن را جسورانه و امیدوارکننده دانستند و برخی دیگر خواستار بررسی علمی و مستند این ادعا شدند.

حالا پرسش اصلی این است: آیا این ادعا پشتوانه علمی دارد یا صرفاً شعاری تبلیغاتی برای جشنواره بوده است؟

تجربه میدانی کشاورزان؛ کیفیتی فراتر از انتظار

یکی از زعفران‌کاران باسابقه رباط‌کریم در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار داشت: یکی از کشاورزان منطقه که در استان خراسان نیز زمین زعفران دارد، هر سال نمونه‌هایی از محصولات خود را به آزمایشگاه غذا و دارو ارسال می‌کند. نتایج آزمایش‌ها نشان داده زعفران رباط‌کریم از نظر عطر و رنگ، کیفیت بالاتری نسبت به نمونه خراسانی دارد.

وی افزود: خاک حاصلخیز منطقه، آبیاری به‌موقع و شرایط اقلیمی مناسب باعث شده زعفران رباط‌کریم کیفیت قابل‌توجهی پیدا کند؛ درحالی‌که در بسیاری از مناطق خراسان، به دلیل کمبود منابع آبی، کیفیت محصول کاهش‌یافته است.

چالش برندسازی؛ کیفیتی که دیده نمی‌شود

این فعال حوزه زعفران، با اشاره به مشکلات بازاریابی این محصول گفت: سال‌هاست زعفران رباط‌کریم در بازار با نام زعفران شهریار فروخته می‌شود، چون نام تجاری محصولات کشاورزی شهریار شناخته‌تر است. این موضوع باعث شده زعفران‌کاران رباط‌کریم نتوانند از اعتبار محصول خود بهره‌مند شوند.

وی ادامه داد: برندسازی در حوزه زعفران فرایندی پیچیده و زمان‌بر است. حتی اگر بخشداری و جهاد کشاورزی پای‌کار بیایند، با ظرفیت فعلی تولید در رباط‌کریم، راه درازی تا تبدیل‌شدن به یک نام تجاری معتبر در پیش داریم.

تعاونی زعفران؛ گام نخست برای هویت‌بخشی به محصول

رجبی در پایان تأکید کرد: اولین گام واقعی برای برندسازی، تقویت تعاونی زعفران رباط‌کریم است. اگر همه کشاورزان زیر یک نام تجاری مشخص محصول‌شان را عرضه کنند، آن وقت می‌توان از “زعفران رباط‌کریم” به‌عنوان یک نام معتبر یادکرد. کیفیت بدون نام تجاری، دیده نمی‌شود.

زعفران رباط‌کریم، باوجود کیفیت قابل‌توجه، هنوز در مسیر تثبیت جایگاه خود در بازار داخلی و خارجی با چالش‌هایی روبه‌روست.

ادعای مرغوب‌تر بودن این محصول نسبت به زعفران خراسان، اگرچه جسورانه است، اما می‌تواند نقطه آغاز یک مسیر علمی، ساختاری و بازاریابی باشد.

مسیر برندسازی، نیازمند هم‌افزایی میان کشاورزان، نهادهای دولتی و تعاونی‌های محلی است تا این محصول ارزشمند، نه‌تنها در جشنواره‌ها، بلکه در بازارهای معتبر نیز بدرخشد.

انتهای خبر/*