به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید عبدالرضا لشکریان شانزدهم خردادماه سال ۱۳۴۲ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش غلامرضا و مادرش خدیجه نام داشت. پس از حضور در جبهه در دهم مهرماه سال ۱۳۶۰ به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرای تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

 «بسم الله الرحمن الرحیم»

 به رهبرم بگویید که من تا خون در رگ داشتم، فریاد «خمینی رهبر» را به گوش همه رساندم. به ملتم بگویید که من درس شهادت را در مکتب اسلام آموختم. به آموزگارانم بگویید که من این‌گونه در کلاس انقلاب حاضر و ناظر بودم. به هم‌رزمانم بگویید که من تکلیفم را در آخرین لحظات حیات نیز نوشتم؛ نه با قلم بر کاغذ که با خون بر کاغذ.

 خدایا به من توفیق شهادت را عطا فرما.

 من بر اساس احساس مسئولیتی که کردم و پیام رهبرم به جبهه نبرد حق علیه باطل آمدم تا بتوانم در راه خدا گامی برداشته باشم.

 پدر و مادر عزیزم که باعث افتخار من هستید؛ امیدوارم که هرچه زودتر به صف مادران و پدران شهیدپرور و شهید داده برسید.

 مادر عزیزم امیدوارم که با شنیدن خبر شهادت من افسرده و اندوهگین نشوی و بر خود ببالی و افتخار کنی که فرزندت در راه امام حسین (ع) به شهادت رسید. مادرم من فرزند خوبی برای شما نبودم، امیدوارم که مرا ببخشید.

 برادران و خواهر عزیزم، هرگز از امام عزیز جدا نشوید، همیشه به دنبال امام باشید. چون تنها راهی است که از میان خون جوشان بیش از ۱۶۰ هزار کشته و معلول همچون لاله سرخ درآمده و شما باید دنباله‌رو همین راه باشید.

 من از شما دو چیز بیشتر نمی‌خواهم؛ اینکه به پیام‌های امام گوش بدهید و به آن‌ها نیز عمل کنید و به گوش همه برسانید و از همه طلب بخشش کنید.

 والسلام 
 عبدالرضا لشکریان