به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، سید عباس کمالی کارشناس تولید نهال و درختکاری که صاحب گلخانه‌ای بزرگ در شهریار می‌باشد در یادداشتی نوشت: ۱۵ اسفند، روز درختکاری، گامی به سوی آینده‌ای سبز و پایدار است، درختان از دیرباز یکی از عناصر حیاتی طبیعت بوده‌اند که نقش اساسی در حفظ تعادل اکوسیستم ایفا می‌کنند. آن‌ها علاوه بر تأمین اکسیژن، در کاهش آلودگی، جلوگیری از فرسایش خاک، حفظ تنوع زیستی و زیباسازی محیط نقش مهمی دارند. در همین راستا، ۱۵ اسفند در تقویم ایران به عنوان روز درختکاری نام‌گذاری شده است تا فرصتی برای افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت درختان و لزوم حفاظت از محیط‌زیست فراهم شود.

اهمیت درختان در زندگی انسان

درختان به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع حیات، مزایای زیادی برای انسان و محیط زیست دارند:

1. تأمین اکسیژن و کاهش آلودگی هوا: درختان از طریق فرآیند فتوسنتز، دی‌اکسیدکربن را جذب و اکسیژن تولید می‌کنند که برای بقای انسان و سایر موجودات زنده ضروری است. همچنین، آن‌ها می‌توانند آلاینده‌های هوا را جذب کرده و کیفیت هوا را بهبود بخشند.

2. کاهش گرمایش جهانی: افزایش گازهای گلخانه‌ای، یکی از عوامل اصلی تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین است. درختان با جذب این گازها و ذخیره‌سازی کربن، می‌توانند تأثیرات مخرب آن را کاهش دهند.

3. جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ منابع آبی: ریشه درختان از فرسایش خاک جلوگیری کرده و به تثبیت زمین کمک می‌کند. همچنین، درختان نقش مؤثری در حفظ منابع آبی دارند، چرا که با جذب آب باران، مانع از سیلاب‌های مخرب می‌شوند و به تغذیه سفره‌های زیرزمینی کمک می‌کنند.

4. افزایش تنوع زیستی: درختان زیستگاه بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی هستند. حفاظت از درختان به معنای حفاظت از گونه‌های مختلف حیات وحش نیز هست.

5. ایجاد فضاهای سبز و بهبود سلامت روانی: درختان و فضای سبز نقش مهمی در کاهش استرس، افزایش آرامش روحی و بهبود کیفیت زندگی شهری دارند. مطالعات نشان داده‌اند که دسترسی به طبیعت و محیط‌های سرسبز تأثیر مثبتی بر سلامت روانی انسان‌ها دارد.

درختکاری در فرهنگ ایرانی

درختکاری از دیرباز در فرهنگ و تمدن ایرانی جایگاه ویژه‌ای داشته است. در ایران باستان، کاشت درخت عملی مقدس محسوب می‌شد و ایرانیان اهمیت ویژه‌ای برای باغ‌ها و درختان قائل بودند. نمونه‌ای از این تفکر را می‌توان در باغ‌های ایرانی مشاهده کرد که نشان‌دهنده احترام ایرانیان به طبیعت است.

در آموزه‌های دینی نیز به اهمیت درختکاری اشاره شده است. در احادیث اسلامی آمده است که «اگر زمان قیامت فرا رسد و در دست یکی از شما نهالی باشد، آن را بکارد»، که نشان‌دهنده اهمیت درختکاری حتی در سخت‌ترین شرایط است.

چالش‌های محیط‌زیستی و نقش درختکاری در مقابله با آن‌ها

در سال‌های اخیر، با افزایش شهرنشینی، گسترش بیابان‌ها، کاهش منابع آبی و آلودگی هوا، طبیعت ایران با چالش‌های زیست‌محیطی متعددی مواجه شده است. برخی از این مشکلات عبارتند از:

تخریب جنگل‌ها و نابودی منابع طبیعی: قطع بی‌رویه درختان برای مصارف صنعتی و کشاورزی، منجر به کاهش مساحت جنگل‌های ایران شده است. این مسئله اکوسیستم‌های طبیعی را در معرض خطر قرار داده و باعث کاهش تنوع زیستی شده است.

افزایش آلودگی هوا: در کلان‌شهرهایی مانند تهران، اصفهان و مشهد، آلودگی هوا به یکی از بحران‌های جدی تبدیل شده است. افزایش تعداد خودروها، استفاده از سوخت‌های فسیلی و کاهش فضای سبز از عوامل مؤثر در این بحران هستند. توسعه فضای سبز و کاشت درختان در کاهش این مشکل نقش مهمی دارد.

تغییرات اقلیمی و بیابان‌زایی: کاهش بارندگی و افزایش دمای زمین، باعث گسترش بیابان‌ها و از بین رفتن زمین‌های حاصلخیز شده است. درختکاری یکی از روش‌های مؤثر برای مقابله با این پدیده است، زیرا درختان می‌توانند رطوبت را حفظ کرده و مانع از گسترش بیابان شوند.

مسئولیت اجتماعی در حفظ منابع طبیعی

روز درختکاری تنها به کاشت درخت خلاصه نمی‌شود، بلکه فرصتی است برای افزایش آگاهی عمومی نسبت به حفاظت از منابع طبیعی. مردم، سازمان‌ها و دولت‌ها باید در جهت توسعه فضای سبز و حفظ محیط زیست گام بردارند. برخی از راهکارهای مؤثر در این زمینه عبارتند از:

1. ترویج فرهنگ درختکاری و آموزش محیط زیستی: آموزش کودکان و نوجوانان درباره اهمیت درختان و محیط زیست می‌تواند نسل آینده را نسبت به این موضوع حساس‌تر کند.

2. کاهش مصرف کاغذ و بازیافت زباله‌ها: یکی از دلایل اصلی قطع درختان، تولید کاغذ است. استفاده از روش‌های جایگزین، مانند بازیافت و کاهش مصرف کاغذ، می‌تواند از قطع بی‌رویه درختان جلوگیری کند.

3. ایجاد پارک‌ها و توسعه فضای سبز شهری: شهرداری‌ها و سازمان‌های مسئول باید برای افزایش فضای سبز در شهرها تلاش کرده و کاشت درخت را در اولویت قرار دهند.

4. حمایت از جنگل‌بانان و حفاظت از جنگل‌ها: جنگل‌بانان نقش مهمی در حفظ منابع طبیعی دارند. حمایت از آن‌ها و افزایش قوانین سخت‌گیرانه برای جلوگیری از تخریب جنگل‌ها ضروری است.

نتیجه‌گیری

روز درختکاری، نمادی از تعهد ما نسبت به آینده‌ای سبز و پایدار است. کاشت هر درخت، سرمایه‌ای برای نسل‌های آینده محسوب می‌شود و می‌تواند تأثیرات مثبتی بر محیط زیست داشته باشد. با افزایش آگاهی عمومی و انجام اقدامات عملی، می‌توانیم در کاهش آلودگی، مقابله با تغییرات اقلیمی و حفظ منابع طبیعی نقش مؤثری ایفا کنیم.

بنابراین، بیایید روز ۱۵ اسفند را نه فقط به عنوان یک روز نمادین، بلکه به عنوان نقطه آغازی برای توجه بیشتر به طبیعت و محیط زیست در نظر بگیریم. با کاشت یک درخت، گامی کوچک اما ارزشمند در مسیر حفظ کره زمین برداریم و آن را به نسل‌های آینده هدیه دهیم.

انتهای خبر/