به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید رضا آجدانی بیستم فروردین‌ماه سال ۱۳۴۶ در تهران دیده به جهان گشود. پدرش صفر و مادرش سیمین نام داشت. او مجرد و تحصیلاتش را تا مقطع سیکل ادامه داده بود. پس از حضور در جبهه بیست و یکم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۱ در خرمشهر به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت‌زهرا تهران آرام رفته است. خانواده شهید چهار فرزند پسر داشتند که دو فرزند آن‌ها در جبهه به شهادت رسید. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

«بسم الله الرحمن الرحیم»

 «من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا»

 اکنون که قلم در دست گرفته‌ام و می‌خواهم بعد از شهادتم یادگاری و وصیتی از خود به تمام خانواده‌ام و دوستانم و تمام امت حزب‌الله به جا بگذارم.

 صحبتم را با مادر عزیزم که ۱۸ سال برایم زحمت کشیده تا به اینجا رساندم. با امید به دیار عاشقان شروع می‌کنم. مادر عزیزم اگر دیدی پسرت را بی سر و یا در خون غلطان آوردند، مبادا ناراحت و یا گریان شوید؛ بلکه خدا را شکر کن که دومین جوانت را در راه خدا دادی و افتخار کنی که پیش امام حسین (ع) روی سفید خواهی بود و جوابی داری که به خدا و تمام ائمه در آن دنیا بدهید.

 دوست دارم هر وقت به یاد من افتادی امام را دعا کنی و اگر گریان شدی به یاد امام حسین (ع) گریه کنید که جوانی مانند علی‌اکبر را فدا کرد و اگر به یاد عروسیم افتادی دوست دارم بعد از شهادتم نقل بر سر مردم بپاشی تا این شهادت مرا عروسی باشد. مادر جان در همین‌جا سخن را با تو تمام می‌کنم؛ ولی در آخر می‌خواهم مرا حلال کنی و امام را دعا کنی و صبور باشی تا من هم راحت باشم.

 و اما تو پدر عزیزم! افتخار کن که دومین پسرت را هم دادی و می‌دانم اگر امام بخواهد دو پسر دیگر را نیز خواهی داد؛ اما پدر جان من که نتوانستم زحمات تو را جبران کنم؛ چون بازنگشتم؛ ولی می‌خواهم پدرم به‌جای غمگین شدن اسلام را یاری کنی، با صبر کامل و کمک به رزمندگان و دادن تمام خانواده‌اش. خلاصه پدر عزیزم مرا ببخش چون نمی‌توانستم بیشتر از این صبر کنم.

 و اما شما خواهران و برادران عزیز! امیدوارم که با عمل بیشتر به فرامین الهی برادرتان را خوشحال کرده باشید و سعی کنید در دوری من غمگین نباشید. تا دشمنان به‌ظاهر دوست ما کور شوند. سخنم را با شما نیز تمام می‌کنم و در آخر از تمامی کسانی که از بنده حقیر ناراحتی دیده‌اند بخشش می‌طلبم و می‌خواهم که امام و رزمندگان عزیز را فراموش نکنند و تا می‌توانند به حال عزیزان در جبهه و امام دعا کنند. اگر چه زندگی زیباست؛ اما بهر یک انسان شهادت اولین گام است، بهر زندگی‌کردن. خدا فرموده در قرآن شهیدان در جهان بنیان‌گذار خشت کاخ زندگی هستند. شهادت قله رفیع انسانیت است شهادت رمز پیروزی اسلام و ایمان است.

انتهای خبر/