به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید مدافع حرم «ابوالفضل نیکزاد» دوم تیرماه سال ۱۳۶۳ در خانواده‌ای مذهبی در شهر نور دیده به جهان گشود. او که متأهل و یک فرزند پسر به نام علی دارد و شغلش پاسدار و از نیروی قدس سپاه پاسداران بود. پس از حضور در سوریه بیست و سوم تیرماه سال ۱۳۹۵ در شهر حلب سوریه به شهادت رسید. پیکر این شهید والامقام در بهشت زهرای تهران آرام گرفته است. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

 بسم‌الله الرحمن الرحیم

 پس از سلام و درود بر روح پاک و مطهر ائمه معصومین (علیهم‌السلام)، امام راحل و شهدای گران‌قدر ایران اسلامی و آرزوی توفیق روزافزون برای امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) می‌نگارم آنچه را که تمامی مسلمانان موظف به آنند.

 قال الله تبارک و تعالی: «کل نفس ذائقه الموت»؛ هر نفسی طعم مرگ را می‌چشد.

 اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نگارم نتوانستم توشه‌ای اخروی برای خود مهیا سازم و اعمالم نیز کمکی به این بنده حقیر نمی‌نماید و بهتر از هر کسی می‌دانم در حق خود ظلم کرده‌ام و چه زیبا امیرالمؤمنین علی (ع) آن اسوه صبر و شجاعت در دعای کمیل می‌فرماید ظلمت نفسی. حال این که این بزرگوار خود اول مظلوم عالم است و در حقش ظلم شده است.

 و از خدا می‌خواهم که این بنده را مورد مغفرت قرار دهد و باز از دعای کمیل امیرالمؤمنین کمک می‌گیرم که ایشان چه زیبا فرمودند یارب ارحم ضعف بدنی.

 از همه دوستان و همکارانی که در حق آن‌ها ظلمی روا داشته‌ام طلب عفو و بخشش می‌نمایم چرا که می‌دانم حق‌الناس زیادی بر گردنم است و توان پاسخگویی آن را ندارم.

 خدا را بابت همه نعمت‌هایی که به این بنده حقیر ارزانی داشت سپاسگزارم و می‌خواهم که از ناشکری‌ها و ناسپاسی‌هایم درگذرد.

 در این جا می‌بایست از پدر، برادر و داماد عزیزمان که در قید حیات نیستند یاد کنم و از زحماتی که در حق اینجانب کشیدند تشکر کنم و از خداوند منان برای آن‌ها طلب غفران الهی نمایم.

 از مادرم می‌خواهم که مرا حلال نماید و اگر نتوانستم جبران خوبی‌های ایشان را بکنم از من درگذرد و برایم دعای خیر نماید.

 از برادران، خواهرم و خانواده‌هایشان می‌خواهم از سر تقصیرات این بنده حقیر درگذرند و برایم طلب غفران نمایند.

 در این جا عرض می‌نمایم در تمامی اموراتم همسرم وصی من است هر طور که صلاح می‌داند عمل نماید.

 از همسر عزیزم به‌خاطر ناملایمت‌هایی که در زندگی با این بنده حقیر متحمل شد؛ عذرخواهی می‌نمایم و می‌خواهم تا کم و کاستی‌ها و اخلاق بد من را به بزرگواری خود ببخشد.

 از همسرم می‌خواهم تا فرزند دلبندم علی آقا را با مهر و محبت بزرگ نماید و جای خالی پدر را برایش پر نماید.

 اما سخنی هم به علی آقا عرض کنم، علی جان این را بدان که من تو را خیلی دوست دارم و همیشه و همه‌جا با تو خواهم بود. پسر عزیزم از تو می‌خواهم همیشه در مسیر درست گام‌برداری و مایه سرافرازی بنده و مادرت باشی و از این طریق اعمال خیر نامشخص به من هبه نمایی و ولایت‌فقیه و رهبری فرزانه انقلاب را برای خود الگو و راهبر قرار دهی.

 همسر عزیزم در انتهای سررسید تمامی طلب‌ها و بدهی‌ها و حساب‌هایم را ثبت نموده‌ام که زحمت آن‌ها به گردن شما است.

 در خاتمه عرض می‌نمایم که دلم برای زیارت کربلا تنگ می‌شود؛ حتماً در زیارت کربلا مرا هم یاد کنید و این شعر را زمزمه نمایید:

 شب‌های جمعه می‌گیرم هواتو

 اشک غریبی می‌ریزم براتو

 بیچاره اون که ندیده حرم رو

 بیچاره‌تر اون که دید کربلاتو

 در مراسمات و مناسبت‌ها حتماً ذکر بی‌بی دو عالم اول مظلومه عالم حضرت زهرا (س) گرفته شود و مرا با این ذکر راهی منزل آخرت نمایید.

 والسلام

 الحقیر ابوالفضل نیکزاد

 انتهای خبر/