به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید مدافع حرم حمید عزیزی یکم مهرماه سال 1361 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش محمد نام داشت. او که پاسدار سپاه پاسداران بود پس از حضور در سوریه یازدهم مردادماه سال 1392 در جبهه مقاومت در سن سی و یک سالگی به شهادت رسید. در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

کلُ شّی هالکُ الا وّجهه

همه چیز ازبین می‌رود جز ذات پروردگار

«با سلام و صلوات بر آخرین ذخیره الهی بر روی زمین حضرت مهدی (عج‌الله تعالی فرجه) و نجات‌بخش بشریت از ظلمت و گمراهی و باسلام و درود و آرزوی طول عمر برای نائب برحقش امام خامنه‌ای (حفظه‌الله)

خداوندا تو شاهدی که دوست داشتم همیشه سرباز راستین برای ولایت باشم؛ تو شاهدی که دوست داشتم بسیجی‌وار زندگی کنم و اینک که به سوی تومی‌آیم امیدی جزکرم و عفو و بخشش تو ندارم.

ما را امید عفو تو مغرور کرد و بس گرشد خطا بدین سخن بی‌ریا ببخش

امروز دوشنبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ساعت ۸ شب دوست داشتم چند کلمه‌ای به عنوان وصیت از خودم داشته باشم. در دلم حرف‌های زیادی برای گفتن دارم اما توان به قلم آوردن آنها را ندارم.

دوست داشتم آقای خودم را حضرت حجة بن الحسن (علیه‌السلام) را می‌دیدم دوست داشتم یک بارهم که شده آقا را می‌دیدم و بعد از این دیار فانی رخت برمی‌بستم. آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست هرکجا هست خدایا به سلامت دارش.

به تمام دوستان و آشنایان و تمام کسانی که این وصیت‌نامه را می خوانند بگویید هرکاری که می‌توانند بکنند تا مبادا آقا لحظه‌ای از آن‌ها دلگیر و ناراحت شوند.

از تمام دوستان و آشنایان تقاضا می‌کنم نگذارند رهبر انقلاب تنها و مظلوم بماند. به پدر و مادر هم سفارش می‌کنم که در رفتن من بی‌تابی و گریه نکنند که این راهی است که همه می‌پیمایند و برای من طلب استغفار و بخشش از درگاه الهی بکنید.

به خواهرم توصیه می‌کنم که حجاب اسلامی خود را حفظ کرده و در تربیت اسلامی فرزندانش کوشا و صبور باشد. همچنین به برادرم نیز در مورد انجام فرامین و دستورات اسلامی توصیه موکد دارم.

درخاتمه از پدر و مادرم حلالیت می‌طلبم و از آن‌ها  طلب بخشش دارم. ان‌شاءالله که مرا ببخشید.

ای خسروی خوبان نظری سوی گدا کن  رحمی به من سوخته بی‌سر و پا کن

انتهای خبر/