مراسم در هر روستا به این ترتیب است که پس از اقامه نماز جماعت ظهر و عصر و مداحی و عزاداری، ميهمانان در سطح روستا پراكنده می‌شوند و هر فرد مسير منزل يكي از اهالي را در پيش می‌گيرد.

در این ایام ميهمانان در منزل تمامی اهالی دعوتند و درب خانه‌های مردم اين روستاها به روی عزاداران حسينی بدون آنكه آنان را بشناسند، باز است و ميزبانان از فقير و غني با انواع و اقسام غذاهای محلی از عزادارن حسيني پذيرايی مي‌كنند.

به عبارت دیگر اين مراسم ائتلاف چهار روستاي بزرگ شهرستان در ايام محرم است كه به ترتيب از عزاداران يكديگر پذيرايی می‌کنند، از جمله مراسم‌های این روزها علم‌گردانی، سينه‌زنی، مرثيه‌خوانی‌ها، مداحی‌ها، ذكر مصيبت‌ها، عزاداری و در نهايت پذیرایی از عزاداران است؛ در این مراسم به صورت تقریبی جمعیتی حدود ۱۲ تا ۱۵ هزار نفری عزاداران در منازل روستائیان پذيرايی می‌شوند.

نکته قابل توجه در این مراسم‌ استفاده نکردن از علامت‌ها و نمادهايی است که امروزه در برخی هيأت‌ها مرسوم شده، اما در اين مراسم سنتی ممنوع بوده و سنت‌های قديمی و آبا و اجدادی كماكان حفظ شده است.

يكی از رسوم قديم با عنوان «سلام‌دهی» هيئات مذهبی به همديگر است که با قرائت اشعار قديمی انجام می‌شود و با به‌كارگيری اشعار سنتی سلام می‌دهند و اذن ورود می‌گيرند، در این روزها اكثر عزاداران با پای پياده و طی مسيرهای طولاني از روستاهای اطراف وارد روستای میزبان مي‌شوند و برای انجام اين مهم نذر می‌كنند.

از زیبایی‌های این مراسم سلام دادن هیأت‌های عزاداری است که نسل به نسل گشته و همه ساله در این روستاها اجرا می‌شود و این سنت همچنان توسط نسل قدیم و جدید حفظ شده است، عزاداران حسینی با اجرای سنت پدران خود ارادت خود را به سید و سالار شهیدان به نمایش می‌گذارند و این مغناطیسی است که گویی تمام هَستی را به خود جذب و دل‌ها را مجنون می‌کند.

در روزهای دیگر از ماه محرم هر یک از روستاهای فیروزکوه مراسم عزاداری سیدالشهدا(ع) را به صورت جداگانه با رسم و رسومات خاص خود برگزار می‌کنند و هر روز و هر شب از این ماه مراسم‌های سنتی در این شهرستان همچنان پابرجاست.

این مراسم‌ها جدای از مراسم عزاداری در خود شهر فیروزکوه است؛ مساجد، تکایا و هیئات شهر و روستاهای فیروزکوه هر یک مقید به اجرای مراسم‌های خاص هستند و با شروع ماه محرم حال و هوای شهر و روستای فیروزکوه امام حسینی می‌شود و عزاداران با حال عزاداری و زنجیر و سینه می‌زنند، در برخی روستاها علاوه بر پذیرایی در نهار و شام، با صبحانه نیز از عزاداران پذیرایی می‌شود.

از دیگر مراسم‌ روستاهای فیروزکوه این است که دسته‌ها در مقابل خانه‌های افرادی که در طول یک سال گذشته مُتوفی داشته‌اند، توقف کوتاهی می‌کنند و فاتحه‌ای می‌خوانند تا کمی از آلام صاحب آن خانه کم شود.

این مراسم‌ با حضور بزرگان و پیران به همراه خانواده‌ها، کوچک و بزرگ روستاها که هر ساله به جمیعت آنها اضافه می‌شوند و پُرشورتر از قبل برگزار می‌شود، علاوه بر وحدت عزاداران و صله‌رحم دارای تصاویری است که تا محرم سال بعد، در اذهان عزاداران باقی می‌ماند.

در روز عاشورا علاوه بر عزاداری در روستاها در شهر فیروزکوه نیز عزاداران در قالب هیأت‌های مذهبی و فعال در سطح شهر، در غروب روز عاشورا که به شام غریبان معروف است، با تشکیل دسته‌های زنجیرزنی و سینه‌‌زنی در میدن شهر با برپایی مراسم تعزیه کوچکی به یاد مصیبت‌ها، ظلم و ستم‌هایی که به حضرت زینب (س) و اهل بیت اباعبدالله (ع) وارد شده، به عزاداری می‌پردازند و با امام حسین (ع) بیعتی دوباره می‌کنند‌.

گفتنی است، در خصوص عزاداری تاسوعای حسینی در فیروزکوه آئینی وجود دارد که قدمت آن به بیش از یک قرن می‌رسد که بخشی از آن مربوط به روستای بادرود است، صبح روز تاسوعا مردم عزادار میزبان اهالی روستای بادرود هستند و در شهر فیروزکوه نیز هیئات مذهبی به عزاداری می‌پردازند و در غروب تاسوعا نیز در قالب دسته‌جات سینه‌زنی و زنجیرزنی در آستان مقدس امامزاده اسماعیل(ع) به عزادارنی می‌پردازند و ارادت خود را به اهل بیت علیهم‌السلام نشان می‌دهند.

انتهای خبر/*