محمدرضا دهدست در گفتگو با خبرنگار سرویس سیاسی پایگاه خبری «تهران نیوز»، اظهار داشت: اولین تحرکات انقلاب اسلامی به پانزدهم خردادماه سال ۴۲ و سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی (ره) برمی‌گردد؛ پس از فوت آیت‌الله بروجردی، امام خمینی در قم مطالب زیادی برای مردم بیان کردند که منجر به اجتماعات بزرگی در چند نقطه از ایران برای تایید و حمایت از ایشان شد.

وی بیان داشت: سومین اجتماع بزرگ مردم ایران در پیشوا برگزار شد، جایی که علمای آن مردم را راهنمایی و تصمیم به برگزاری تظاهرات و راهپیمایی به سمت تهران گرفتند و این موضوع برای رژیم سنگین بود و منجر به کشتار مردم بی‌گناه میان ورامین و قرچک شد که در نتیجه آن، تعدادی از مردم به خاک و خون کشیده و شهید شدند.

عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان ادامه داد: این ماجرا یادآور تایید و پشتیبانی از بیانات امام خمینی (ره) و یادگار شهدا و مجروحان آن زمان است که نسل دوم آن‌ها همچنان حضور دارند؛ یکی از خیانت‌های رژیم پهلوی در تهران مربوط به کمیته اجرایی ساواک بود که علما بزرگ تهران را بازداشت می‌کردند.

دهدست یادآور شد: به یاد دارم که در نوجوانی، حسین انصاریان در تهران بازداشت شد و اولین بازداشت‌شدگان، علمایی بودند که علنی علیه رژیم سخن می‌گفتند، مانند فلسفی و انصاریان؛ همچنین بسیاری از بزرگان بازار و هیأت‌های مختلف به کمیته اجرایی ساواک برده شدند و شکنجه‌های سختی دیدند.

وی افزود: افرادی نیز به شدت در تهران کتک خوردند، رژیم پهلوی گمان می‌کرد که با این اقدامات، نهضت را خاموش کرده و صدای مردم را می‌بندد، اما نتیجه برعکس بود.

عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان تصریح کرد: ماجرای اطراف تهران نیز یکی از اندوه‌بارترین مسائل بود، متاسفانه نسل جدید امروز از بسیاری از محرومیت‌ها و ستم‌های آن زمان بی‌خبر هستند؛ در غرب و جنوب تهران، حلبی‌آبادهایی وجود داشت که مردم در آنجا بدون آب، برق و ساختمان‌های مناسب زندگی می‌کردند. 

دهدست ادامه داد: این مناطق از کم‌ترین امکانات بهداشتی محروم بودند و مردم در شرایط سختی زندگی می‌کردند؛ نظام طاغوت توجهی به این محرومان و مستضعفان نداشت و این افراد از کسانی بودند که به نهضت انقلاب پیوستند.

انتهای خبر/*