به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید «جعفر محمودنیا» فرزند آقا در تاریخ پانزده بهمن ماه سال 1344 در تهران دیده به جهان گشود و پس از حضور در جبهه در تاریخ چهارم بهمن ماه 1365 در منطقه شلمچه به مقام شهادت نائل آمد.

در ادامه بخشی از وصیت‌نامه این شهید والامقام را با هم می‌خوانیم.

ابتدا بهتر است از هدف وانگيزه سخن به ميان آورد. اينجانب با قلبى آكنده از مهر و عشق الهى به سوى جبهه روان شدم و اين تصميم را با آگاهى و تدبير خود گرفتم و داوطلبانه به حجله‌گاه معشوق گام نهادم تا شايد تولدى ابدى با خون و تولدى با عشق الهى به راهى آمدم كه دردها و رنج‌هايش را به جان خريده‌ام و آ‌‌‌ن‌ را لطف و توفيق الهى براى خود مي‌دانم و اگر با كشته‌شدن من اسلام قوت مي‌گيرد پس اى سلاح‌ها مرا دريابيد و مي‌دانم اين راهى كه آمده‌‍ام ديگر راه بازگشت ندارد. همه ما يك روز آمديم و يك روز هم خواهيم رفت. پس خدايا اين رفتن به سوى خود را براى من عارفانه وعاشقانه و خالصانه قرار بده.

برادران عزيزم، اينك كه موقع جهاد فرا رسيده است، پس فرصت طلايى را از كف ندهيد و در صف جهادگران قرار گيريد و دين خود را ادا نماييد تا رستگار شويد. نگذاريد سلاح من بر زمين بماند و لوله آن سرد شود. نگذاريد لشگر حسين (ع) بى‌ياور بماند. اى هم‌سنگران همچنان استوارو پر استقامت بايستيد. هميشه پشتيبان و دعاگوى امام امت و ولايت فقيه  و روحانيت در خط امام باشيد. اختلافات جزئى را كنار گذارده و با اتحاد در فكر و عمل همچون پتكى باشيد بر فرق دشمنان، هميشه در راهپيمايى‌ها و مراسم مربوط به انقلاب اسلامى و مراسم شهدا با نهايت كوشش شركت كنيد. همچنان شب‌هاى چهارشنبه هيأت شهداى گمنام را با شكوه و عزت بر پا كنيد تا دل دوستان شاد وچشم دشمنان كور شود. قرآن زياد بخوانيد و هميشه به ياد خدا باشيد و فقط به‌ اوتوكل كنيد و همه چيز را از او بدانيد. در پرورش جسم و روح خود بكوشيد و خود را به وسيله مبارزه با نفس به يقين رسانيد.

انتهای خبر/