به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، محمدرضا کرمی معاون فرهنگی شهرداری شهرستان شهریار در یادداشتی نوشت: ۳۰ اردیبهشت، روز ایران‌گردی و ایران‌شناسی، فرصت مغتنمی‌ست برای بازشناسی ظرفیت‌های پنهان و گاه فراموش‌شده سرزمین‌مان. روزی برای تأمل و تفکر در پیشینه تاریخی، غنای فرهنگی و زیبایی‌های طبیعی ایران و نیز تجلیل از کسانی که در مسیر معرفی و حفظ این میراث ملی کوشیده‌اند. در این میان، شهرستان شهریار در غرب استان تهران، از جمله مناطقی‌ست که شایسته توجه بیشتر در این روز خاص است؛ چرا که در کنار طبیعت سرسبز و حاصلخیز خود، گنجینه‌ای از آثار تاریخی و فرهنگی را در دل خود جای داده است.

شهریار قطب کشاورزی غرب استان تهران

شهریار با حدود ۳ میلیون نفر جمعیت، یکی از مهم‌ترین قطب‌های کشاورزی و باغ‌داری استان تهران به‌شمار می‌آید. وجود باغ‌های وسیع میوه، به‌ویژه درختان میوه‌هایی چون انار، انگور، آلو، گیلاس و گردو، به این منطقه چهره‌ای سبز و زنده بخشیده است. فضای سرسبز این شهرستان، به‌ویژه در فصول بهار و تابستان، پناهگاهی دلپذیر برای گردشگران و شهروندان تهرانی است که به دنبال آرامش و طبیعتی دست‌نخورده هستند.

آثار تاریخی تپه جوقین وحیدیه

اما شهریار تنها به طبیعت سرسبزش محدود نمی‌شود؛ این شهرستان از نظر تاریخی نیز دارای پیشینه‌ای کهن و ارزشمند است. یکی از شاخص‌ترین آثار تاریخی این منطقه، تپه جوقین است. این تپه باستانی که قدمتش به دوران پیش از اسلام بازمی‌گردد، نمونه‌ای گویا از استقرارهای اولیه انسانی در این منطقه است. در کاوش‌های باستان‌شناسی انجام‌شده در این تپه، اشیائی چون سفالینه‌های ساده و منقوش، استخوان‌های حیوانی و ابزارهای سنگی کشف شده‌اند که گواهی بر حیات اجتماعی و فرهنگی پیشرفته در هزاران سال پیش هستند.

قلعه دهشاد و فرامرز، معماری متفاوت

دیگر اثر قابل توجه، برج مقبره بی‌بی سکینه است که در محله صباشهر واقع شده است. این آرامگاه که مربوط به دوران صفویه است، با معماری ساده و در عین حال باوقار خود، یادآور باورهای مذهبی و هنر مردم دوره‌ای خاص از تاریخ ایران است. همچنین قلعه دهشاد و قلعه فرامرز نیز از دیگر آثار تاریخی این شهرستان هستند که هر یک روایتی متفاوت از سبک زندگی، معماری و حکمرانی دوران‌های گذشته دارند.

فرهنگ بومی مردم شهریار

در کنار آثار تاریخی، فرهنگ بومی مردم شهریار نیز جذابیت خاصی برای پژوهشگران ایران‌شناسی دارد. موسیقی محلی، گویش‌های بومی، آداب و رسوم مربوط به جشن‌ها و آئین‌های مذهبی و نیز شیوه‌های سنتی کشاورزی، همگی بیانگر هویت ریشه‌دار این منطقه‌اند. در مراسم‌هایی مانند نوروز، شب یلدا و محرم، حضور پررنگ سنت‌ها و تعامل میان نسل‌ها، تصویری زنده از فرهنگ مردم این خطه را ترسیم می‌کند.

در سال‌های اخیر، توسعه شهری و رشد جمعیت، چالش‌هایی را برای میراث فرهنگی و طبیعی شهریار به.وجود آورده است. تخریب برخی باغ‌ها به منظور ساخت‌ و ساز، کم‌توجهی به آثار باستانی و نبود امکانات گردشگری مناسب، از جمله مسائلی هستند که باید به‌طور جدی مورد توجه مسئولان قرار گیرد. حفاظت از هویت تاریخی و طبیعی شهریار، تنها از مسیر توسعه پایدار و برنامه‌ریزی‌شده امکان‌پذیر است.

روز ایران‌گردی و ایران‌شناسی، یادآور این نکته مهم است که گردشگری تنها به دیدن مکان‌های مشهور و معروفی چون بناهای اصفهان، شیراز یا یزد محدود نمی‌شود؛ بلکه در دل مناطقی کم‌تر شناخته‌شده چون شهریار، نیز گنج‌هایی از تاریخ، طبیعت و فرهنگ نهفته است. آشنایی با این ظرفیت‌ها، افزون بر غنای دانسته‌های ما، می‌تواند زمینه‌ساز توسعه متوازن، اشتغال‌زایی و رشد گردشگری داخلی در سطح ملی باشد.

قطب سرسبز استان تهران 

در پایان، شهریار به‌عنوان قطب سرسبز تهران و منطقه‌ای با ریشه‌های تاریخی عمیق، سزاوار نگاه عمیق‌تر ایران‌گردان و ایران‌شناسان است. بیاییم در این روز، قدمی برداریم برای کشف دوباره شهرها و روستاهایی که شاید در هیاهوی زندگی روزمره از نظر دور مانده‌اند، اما در بطن خود، داستان‌هایی شنیدنی برای گفتن دارند.