- گروه : فرهنگی
- شماره : 6917
حکمت ششم نهج‌البلاغه؛
رازدارى، خوشرويى و بردباری
امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) در حکمت ششم نهج‌البلاغه ارزش رازدارى، خوشرويى و بردباری را بیان فرمود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، هر روز یک حکمت از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.
وَ قَالَ (علیه السلام): صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ (وَ رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ فِي الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَيْضاً: الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ)، وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ.
ارزش رازدارى و خوشرويى (اخلاقى، سياسى، اجتماعى):
و درود خدا بر او، فرمود: سينه خردمند صندوق راز اوست و خوشرويى وسيله دوست‌يابى و شكيبايى، گورستان پوشاننده عيب‌ها است، (و يا فرمود: پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب‌ها است) و انسان از خود راضى، دشمنان فراوانی دارد.
منبع: مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل‌البیت علیهم‌السلام
انتهای خبر/
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
برچسب‌ها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!
