به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، پریسا کسائی  در یادداشتی نوشت: همیشه مادرانمان از خداوند متعال دختری سالم و فاطمی طلب می‌کردند تا نامش را به عشق بانوی دوعالم فاطمه یا زهرا بگذارند، دختری که با حضورش در خانه‌هایشان، عشق را نثارشان کند و آتش دوزخ را بر والدینش حرام سازد، ما دختران از کودکی، توسط مادرانمان با کرامت‌های این بانوی بزرگوار آشنا شدیم و تنها آرزوی‌مان کسب رضایت از محضر ایشان بوده، عاشقانه شیفته‌ی حضرت و از مریدان مکتبش بودیم، زندگینامه اش را کلمه به کلمه حفظ کردیم و با تمام وجود از او و ویژگی‌هایش الهام گرفتیم، شیوه زندگی‌اش مجذوبمان کرد به طوری که همه تلاشمان را برای معرفی او به تمام بانوان جهان، انجام داده و خواهیم داد.

هرساله روز شهادتش لباس های سیاه برتن کرده و در مراسمات عزاداری ایشان شرکت می‌کنیم، پدران و مادرانمان در شب شهادتش، گویی که مادر خود را از دست داده‌اند، برسینه خود زده و ندای یا زهرا سر می‌دهند، آری درست متوجه شدید، آن‌ها مادرشان را از دست داده اند، مادر تمام شیعیان عالم، مادری که هر نفسش حیات بخش بشریت است.

او مقتدری مظلوم بود که با تمام توانش تا لحظه مرگ از پدر و همسر خود دفاع کرد، با همه وجود در کنار آنان ایستاد و شریک مظلومیت‌های مردان زندگی‌اش شد، آری او از همان ابتدا چون کوهی استوار دفاع از پدر و همسرش را وظیفه خود می‌دانست که برای آن حتی از جانش هم گذشت، زهرا با تمام زنان جهان فرق می‌کرد او خودش را وقف تمام مردم کرد، مردمی که حتی ذره‌ای معرفت دلجویی از او را نداشتند.

هنگامی که ظالمین عالم با هجوم به منزل آن حضرت پهلوی ایشان را شکستند، بانو، محسنش را باردار بود، پسری که لحظه‌ای رنگ این دنیا را به خود ندید، و در شکم حضرت، شاهد شهادت مادرش بود، مادری که با فدا کردن جان خود از حقانیت امامت همسرش دفاع کرد، مادری که با پهلوی شکسته ذره‌ای خم به اَبرو نیاورد و مهربانانه در بستر شهادت با همسرش خداخافظی کرد.

به دلیل دو روایت متفاوت از شهادت حضرت زهرا (س)، شیعیان در دو دهه با برگزاری مراسمات عزاداری، حرکت دسته‌های عزا و برپایی ایستگاه‌های صلواتی برای حضرت عزاداری می‌کنند، مادرانمان در خانه هایشان روضه عزا برپا کرده و در فراقش، آه و ناله‌ای سوزان سر می‌دهند، آن‌ها برای اینکه فرزندانی سر‌به‌راه شویم، دست به دامان پاک بی‌بی شده و برایمان از او تقاضای عاقبت بخیری می‌کنند.

از حضرت فاطمه زهرا سلام‌ الله‌ علیها در همه تاریخ به عنوان زنی شجاع، جسور، وفادارو فداکار یاد شده‌است، ولی شهادتشان را مظلومانه ترین شهادت تاریخ می‌دانند، شهادتی که در آن با هجوم چندین مرد قوی هیکل، هم جانت و هم فرزندت را از دست دهی، سوزناک ترین، دردناکترین و مظلومانه ترین شهادت است، شهادتی که حقانیت شیعه را بیشتر از قبل در تاریخ اثبات کرد.

اگر خدایی ناکرده کسی به مادرانمان اهانت کند، زمین و زمان را برای نابود کردن استخوان‌هایش به آتش می‌کشیم، در مظلومیت او همین بس که بی‌صفتان عالم، پهلوهایش را شکسته و شهیدش کردند، داغی که شیعه دید، داغی بسیار بزرگ است، به طوری که از شدت این شهادت مظلومانه، مردان و پسران ما چون زنان می‌گریند و برسرزنان از این درد می‌میرند.

اما حضرت فاطمه (س) با همه مظلومیتشان، مقتدرانه به شهادت رسیدند، پهلویشان شکست ولی آبرویشان نرفت، فرزندشان شهید شد اما تسلیم حکمت خداوند متعال بودند، دردشان قابل تحمل نبود ولی سکوت اختیار کردند، کجای تاریخ بشریت، زنی در بستر شهادت سکوت اختیار می‌کند، فقط دختر پیامبر است که اقتدارش حتی در زمان شهادت لحظه‌ای خدشه‌دار نمی‌شود.

امروز که شهادت این بانوی نورانی است، سجاده‌ام را روی زمین پهن خواهم کرد و به عشق مادرم زهرا سر به سجده خواهم‌گذاشت تا با او عهدی دوباره ببندم که در مسیر اثبات حقانیتش ذره‌ای دست از تلاش برندارم، با همه وجود، خودم را وقفش کنم، وقف شکوه،جلال و عظمتش، وقف دلسوزی، فداکاری و وفاداری اش، من به امید لحظه‌ای دیدار با او در آخرت همه زندگی ام را نثار او و خاندانش خواهم کرد. 

امروز تمام کشور یکدست سیاه پوش شده و به عشق او، ندای یا زهرا (س) سر می‌دهند، فرزندانشان برای مادرشان عزاداری کرده و با سینه‌زنی و زنجیر‌زنی در خیابان‌ها نوکریشان را به بی‌بی دوعالم اثبات می‌کنند، امروز زمین در فراق دختر حضرت رسول (ص) ناله سرداده و آسمان‌ها برایش اشک می‌ریزند.

همه باید بدانیم که حضرت صدیقه طاهره (س)، هرگز فرزندانش را در گرداب‌های خطرناک دنیا، رها نکرده و همیشه مسیر حرکت بشریت را هموار ساخته و شفاعت شیعیانش را فراموش نخواهدکرد، او مادری ۱۸ ساله است که فرصت زندگی طولانی در این دنیا را نداشت، همان دختری که موقع انتخاب علی (ع) به عنوان همسر خویش، مردانگی‌اش را سنجید و شیفته مرام او شد، دختری که برای پدرش هم دختری کرد هم مادری، زهرا همان کسی است که هنگام شهادت با مهربانی ذره‌ای ترس در دل همسر و فرزندانش نیفکند، هرگز معترض نشد و با رویی گشاده از شهادت استقبال کرد، گاهی یادمان می‌رود که اقتدار او حتی در لحظه شهادت، صد مرد جنگی را حریف است، زهرا مقتدرترین مظلوم عالم است.

انتهای خبر/