
مدرس و پژوهشگر ارتباطات انسانی هشدار داد:
چتباتها؛ زنگ خطری برای مهارتهای ارتباطی انسان
یک کارشناس ارتباطات با اشاره به گسترش استفاده از چتباتها و هوش مصنوعی در زندگی روزمره، نسبت به کاهش مهارتهای ارتباط انسانی و شکلگیری وابستگی به «همدلی شبیهسازیشده» هشدار داد.
مریم شهامتپور در گفتگو با خبرنگار سرویس اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، با تأکید بر خطر پنهان اما جدی در عصر هوش مصنوعی، گفت: خطر کاهش تدریجی مهارتهای ارتباط انسانی جوامع را تهدید میکند. در حالی که چتباتها و ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی میتوانند راحت، امن و پاسخگو به نظر برسند، اما همین راحتی ممکن است ما را از واقعیت پیچیده و گاه ناخوشایند روابط انسانی دور کند.
وی تأکید کرد: ارتباط با انسانها همیشه ساده نیست. گاهی خستهکننده، آزاردهنده یا چالشبرانگیز است، اما همین ویژگیها هستند که رابطهها را عمیق، معنادار و انسانی میکنند.
این پژوهشگر در ادامه به پدیده «همدلی شبیهسازیشده» اشاره کرد و افزود: این پدیده الگویی است که هوش مصنوعی با درک مصنوعی از احساسات کاربر ایجاد میکند که این حس درک شدن، حتی اگر واقعی نباشد، میتواند به وابستگی منجر و باعث شود افراد از روابط انسانی که به تلاش، صبوری و رشد نیاز دارند، فاصله بگیرند.
شهامتپور همچنین به تحولاتی که در محیطهای کاری و آموزشی رخ داده اشاره و خاطرنشان کرد: امروز در برخی سازمانها به جای گفتگوی مستقیم با همکاران، مدیران به گزارشهای تحلیلی هوش مصنوعی درباره احساسات و روحیه کارکنان اتکا میکنند. اما آیا این نوع تعامل جای تماس انسانی را میگیرد؟ یا فقط تصویری سطحی از چیزی عمیقتر ارائه میدهد؟
وی در ادامه افزود: در حوزه آموزش نیز، اگرچه شخصیسازی یادگیری با هوش مصنوعی فرصتی بزرگ محسوب میشود، اما نقش انسانی معلم چیزی فراتر از انتقال محتواست؛ او الهامبخش، حامی و گاهی راهنمایی سرنوشتساز برای آینده دانشآموز است.
این مدرس دانشگاه با استناد به پژوهشها بیان کرد: استفاده افراطی از چتباتها، بهویژه در نوجوانان، با افزایش احساس تنهایی، کاهش مهارتهای اجتماعی و اضطراب در روابط واقعی مرتبط بوده است.
شهامتپور نگاه یکسویه به فناوری را نادرست دانست و تصریح کرد: اگر هوش مصنوعی با نگاه انسانی طراحی و استفاده شود، میتواند ابزاری مفید برای تقویت ارتباطات باشد؛ بهویژه برای درونگراها، سالمندان یا مشاوران. اما شرط اساسی آن است که انسان، همچنان در مرکز تعامل باقی بماند.
وی در پایان تأکید کرد: هیچ هوش مصنوعیای نمیتواند جای لبخند واقعی، تماس انسانی یا نگاهی صمیمی را بگیرد. در دنیای فناوریزده امروز، شاید بزرگترین مسئولیت ما، حفظ و تمرین انسانبودن باشد.
انتهای خبر/*
درباره نویسنده
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!