به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید قاسم عدلی در سال ۱۳۳۵ در شهرستان محلات، شهر گل‌های رنگارنگ، در خانواده‌ای دیندار و متعهد چشم به جهان گشود. دوران کودکی را با خنده‌های شیرین و معصومانه‌اش در دامان پرمهر پدر و مادر گذراند و از همان سال‌های نخستین، دل به محبت اهل‌بیت (ع) سپرد. تحصیلات خود را در مدارس محلات آغاز کرد و با تلاش و پشتکار، به هنرستان شهید مصطفی خمینی راه یافت و در رشته ماشین‌افزار موفق به اخذ دیپلم شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و تأسیس سپاه پاسداران به فرمان امام خمینی (ره)، وی که علاقه وافری به این نهاد انقلابی داشت، به عضویت سپاه درآمد و با پوشیدن لباس سبز پاسداری، گام در مسیر دفاع از انقلاب و کشور گذاشت. او در جبهه‌های نبرد حضور پررنگی داشت و در عملیات‌های متعددی شرکت کرد. مهربانی و برادری او با همرزمانش زبانزد بود و همواره از آنان مراقبت می‌کرد.

سرانجام، در بیستم بهمن‌ماه ۱۳۶۱، در منطقه فکه و در جریان عملیات والفجر مقدماتی، زمانی که فرماندهی یک گروهان از گردان امام هادی (ع) لشکر ۱۷ علی ابن ابی‌طالب (ع) را بر عهده داشت، بر اثر اصابت ترکش به سر، به فیض شهادت نائل آمد. پیکر مطهرش در گلزار شهدای محلات آرام گرفت.

وصیت‌نامه این شهید والامقام را در ادامه می‎خوانید؛

«اکنون که با یاد خدا عازم جبهه می‌شوم، هدفم نه انتقام، بلکه احیاء دین، تداوم انقلاب و حفظ امنیت میهنم است. از خداوند یاری می‌طلبم که مرا در راهی که صلاح می‌داند، هدایت کند. هدفم خدا، مکتبم اسلام و مرادم روح‌الله است. هر قدمی که برمی‌دارم و هر گلوله‌ای که شلیک می‌کنم، به یاد خدا و برای خداست.

پدرم! همان‌گونه که ابراهیم، فرزندش را به فرمان خدا به قربانگاه فرستاد، تو نیز مرا در راه خدا هدیه کردی. بدان که اسماعیل تو، هرگز از فرمان الهی سر باز نمی‌زند و مرگ در راه خدا را سعادت می‌داند.

مادرم! تو که بر احساسات مادرانه‌ات غلبه کردی و فرزندت را راهی میدان نبرد نمودی، بدان که من به وجود تو افتخار می‌کنم. تو از سلاله حضرت فاطمه زهرا (س) هستی و مرا با رنج و مشقت پروراندی. اما ما همگی از آنِ خداوندیم و در راه رضای او قدم برمی‌داریم.

خواهرانم! زینب‌وار استوار باشید و از هر آنچه شما را از این مسیر الهی بازمی‌دارد، پرهیز کنید. برادرانم! در راه خدا گام بردارید و برای پیروزی اسلام بکوشید.

اگر پیکر من به دست شما نرسید، ناراحت نشوید و به یاد شهدای کربلا بیفتید. مادر! بر مزار من گریه مکن، بلکه همچون مادری که دامادش را به حجله فرستاده، شاد باش، چرا که شهادت برایم بزرگ‌ترین افتخار است. اگر مالی از من باقی مانده، آن را صرف کمک به نیازمندان کنید و برایم نماز و روزه بگیرید. تنها خواسته‌ام از شما، دعای خیر برای پیروزی اسلام و آمرزش روحم است.»

انتهای پیام/

یاد و خاطره شهید قاسم عدلی، این پاسدار دلاور، همواره در دل‌های مردم این سرزمین جاودانه خواهد ماند.