در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

اینجانب علی گائینی به جبهه جنگ ایران و عراق می‌روم. از روی میل باطنی خودم هیچ کس مرا اجبار نکرده است که به جبهه جنگ بروم؛ من به جبهه می‌روم، چون اسلام عزیز در خطر است. اینجانب برای نان و مسکن به جبهه نرفتم، هدف اصلی این جانب حزب‌الله است که ان‌شاء‌الله خداوند قبول کند.

ایمان و علاقه بسیار زیاد دارم که قوانین اسلام عزیز باید اجرا شود. آن دین حضرت محمد(ص) و آل او، که جانم فدای آنها.‌ای کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانید، در همه وقت خدا را فراموش نکنید.‌ای کسانی که مسلمان هستید، این رهبر عزیزمان امام خمینی را به حرف‌هایش گوش کنید و عمل کنید؛ گفته‌هایش را تا آنجا که قدرت دارید انجام دهید و بدانید مسلمان بی‌عمل مسلمان نیست. جان و مال و فرزند فدای این رهبر امام خمینی و راه و هدف و مقصود او کنید تا پروردگار مهربان و فقط اسلام نجات‌بخش است و بس و هر چه بخواهید به طور کامل و بدون ضرر در اسلام هست.

پدر، مادر، همسرم، برادرانم و خواهرم و مخصوصاً فرزندم...

همسر این بچه را اسلامی و مکتبی حزب‌اللهی تربیت کنید. خداوند به شما‌ها توفیق و نصرت عنایت کند، موفق باشید. همه با هم مهربان باشید. خدا را خدا را فراموش نکنید که خدا همه شما را می‌بیند. به دنیا دل نبندید که دنیا پایدار نیست و مثل طاغوت‌ها نباشید.‌ای کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانید و می‌شنوید، هر کسی که مرا می‌شناسد بگویید علی گفت: مرا حلال کنید و این مهم را حتماً عمل کنید. تشکر می‌کنم از کسانی که این کار را عمل کنند.

اگر خدای من، الله من، پروردگار من قبول بفرماید، از این کار بنده‌اش، من حاضرم که جسدم دود شود و در جبهه به هوا برود و اگر از جسدم یا چیزی باقی ماند، در همان جبهه دفن شود، اما دین من سالم باشد؛ این‌ها مهم نیست، انسان‌های دنیا آزاد باشند و بنده الله باشند و خوشبخت باشند ان‌شاءالله.

به یاری الله، امام خمینی من فدای تو شوم‌ای رهبر عزیزم. اگر فرزند من پسر شد، اسم او را حسین بگذارید و اگر دختر شد نام او را زینب بگذارید. وحدت کلمه و اتحاد رمز پیروزی، وحدت! فقط برای خدا کار کنید. آشنایان حلالم کنید. شوق خدا دارم، شدم سرباز روح الله که پیوستم به جندالله.

انتهای خبر/