به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید «غلامحسین نجفی» در اوایل انقلاب اسلامی نیز به دور از دیدگان خانواده به جرگه مبارزان و انقلابیّون پیوست و هیچ‌گاه فعالیت‌های خود را برای کسی ابراز نمی‌کرد. در ادامه وصیت‌نامه این شهید گران‌قدر را می‌خوانید.

 در وصیت‌نامه شهید «غلامحسین نجفی» آمده است: امیدوارم که حال شما خوب بوده باشد و در ظل توجّهات حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه روزگار را به خوشی بگذرانید. باری عرض می‌شود که این نامه به‌منزلهٔ وصیت‌نامه من است. شکر خدا را که به من توفیق داد تا از جندالله شوم و دینم را نسبت به اسلام ادا نمایم. آرزو داشتم که زنده بمانم و در زیر پرچم عزت مهدی قرار گیرم .

 خدا را شکر که به فرمان نایب مهدی خمینی عزیز برای به اهتزاز درآوردن پرچم لا اله الاالله به مبارزه برخاستم تا ان‌شاءالله انقلاب اسلامی‌مان به انقلاب مهدی (ع) پیوند یابد.

 پدر و مادر عزیزم اگر چه حقّ فرزندی را در مورد شما انجام ندادم و باوجوداینکه زندگانی پر از گناه بوده است؛ امیدوارم که شما و همچنین خدا از من راضی گردد و از گناهان من بگذرد. اگر برای من اتفاقی افتاد از تو مادر عزیزم می‌خواهم که برای من گریه‌وزاری نکنی. دوست ندارم در پیش مردم به چشمانت اشک بیفتد؛ چون در نزد شهدای اسلام شرمسار می‌شوم.

 سعی کن در خلوت بر غریبی حسین و اسلام گریه کنی به افراد خانواده بگویید که راجع به بدی‌هایی که در حق آنها انجام دادم مرا ببخشند و برای من شیون نکنند و همیشه یک چیز یادشان بماند که دشمن ما و تمامی مردمان محروم امپریالیسم و سرمایه‌داری جهانی و داخلی و مکتب‌های کفرآمیز جهانی است و تنها راه رهایی انسان‌ها بازگشت قوانین قرآن است.

 نمازتان را در سروقت بخوانید و روزه بگیرید و اوقات خود را بطالت نگذرانید؛ همگی سعی کنید که اخلاق اسلامی پیدا کنید به مطالعه قرآن و نهج‌البلاغه بپردازید و قدم‌به‌قدم زندگی معصومین ما را تعقیب و آنها را در زندگی خود الگو قرار دهید تا در زندگی این دنیا به سعادت برسید و در آخرت در پیشگاه خدا سرافراز باشید.

 در خاتمه سلام مرا به دوستانم برسانید و به آنها سفارش نمائید که به مساجد رو بیاورند؛ مسجدها را پر کنند تا در کمبود آنها فرصت‌طلبان مسجدها را در دست نگیرند.

 انتهای پیام/