یادداشت؛
ضرورت انتخاب رئیسجمهوری انقلابی
چهاردهمین دوره انتخاب رئیسجمهور ایران در حالی برگزار میشود که نیاز به انتخاب رئیسجمهوری انقلابی و ادامهدهنده راه شهید رئیسی ضرورتی انکارناپذیر دارد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، مژگان شمس فعال رسانهای در یادداشتی نوشت: انتخابات زود هنگام ریاست جمهوری در ایران درست یک سال پیش از موعد مقرر همگان را غافلگیر کرد، دولت سیزدهم در روز سهشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ تشکیل شد و پس از گذشت ۳۴ ماه از روی کار آمدن آن با وقوع سانحه سقوط بالگرد حامل رئیسجمهور و همراهانش داغی عظیم بر دل ملت ایران نهاد.
رئیسجمهور شهید با فعالیت شبانه روزی و جهادی خود تلاش کرد تا هشت سال گذشته دولت قبل را که به سبب رویکرد نگاه به خارج از کشور تقریبا راکد و بدون فعالیت مانده بود، جبران کند.
شهید رئیسی با یقین به توان مردم در اداره کشور و مشارکت دادن آنان در فعالیتهای گوناگون تلاش کرد تا کشور را به خودکفایی برساند. پاکدستی، تقوا، نگاه به تواناییهای داخلی و اعتماد به مردم و تلاش برای استقلال اقتصادی و سیاسی ایران او را در این عرصه به موفقیت رسانده بود به طوریکه پس از شهادتش مردم در تمام نقاط کشور در جریان تشییع و خاکسپاری شهدای خدمت باحضور میلیونی خود آنها را بدرقه کردند تا به این گونه قدردان گوشهای از زحمات آنها در راه خدمت به کشور باشند.
درست در روزهای نخست این اتفاق رهبر فرزانه انقلاب با تدبیر خود به سرعت، روند انتخابات را اعلام نمودند و تاریخ ثبت نام نامزدهای انتخابات مشخص شد و به سرعت کسانی که در خود احساس تکلیف میکردند به اتفاق احزاب مختلف شروع به ثبت نام کردند و کار آغاز شد.
در مراسم بزرگداشت شهید رئیسی، رهبر انقلاب با بیان نکاتی به این موضوع متذکر شدند که با توجه به اصل قانون اساسی کشور، مردم معیارهای نامزد اصلح را در بین نامزدهای معرفی شده جستجو کنند، از این رو همه مردم موظف شدند تا با محوریت قرار دادن معیارهای بیان شده از سوی امامین انقلاب در پر شور شدن انتخابات کمک کنند.
وقتی پس از هشت سال رکود اقتصادی، کشور در دولت شهید رئیسی به عرصه خودکفایی ملی در بسیاری جهات رسید برای مردم جای امیدواری شد که میتوان با مدیریت جهادی و متقن به همان دولت تراز و ایده ال اسلامی رسید.
اینکه بتوان با تکیه بر داشتههای داخلی و اعتماد به توان مردم مسیر را پیمود و از نداشتهها داشتن ساخت فقط از کسی بر میآید که خود اهل تلاش و دغدغهمند مسائل مردم باشد، کسی مانند شهید رئیسی که در دوران تکیه بر مسند قوه قضاییه همّ و غمّ مردم را داشت و از درد مردم به درد میآمد.
پرهیز از اشرافیگری یکی از معیارهای رئیسجمهور تراز است که مردمی بودن و مردمدار بودن را میطلبد، اینکه زبان مردم را بدانند و مشکلات را در کف جامعه حس کنند خود مبین این مطلب است که رئیس دولت مردمی است.
از سویی مردمی که پرهیز از تجملگرایی را در عالیترین مقام اجرایی کشور میبينند، دلگرم به امین بودن رئیس دولت در نگهداری و استفاده درست از بیتالمال میشوند، این امر به آنها امید را تزریق میکند تا با مشارکت در امور کشور مسئولین را همراهی کنند.
حفظ عزت ملی آنجا میسر میشود که توان مقابله و مذاکره عزتمندانه در پیش باشد،
اگر با خود تحقیری و ناتوانی در معاشرت با دنیای اطراف، بخواهیم در صدد پیشرفت و توسعه باشیم فقط استقلال و عزت کشور را لگدمال امیال خود کردهایم، پس رئیس دولت ایران باید ابتکار عمل در برخورد با دشمنان را آنجایی به منصه ظهور برساند که عزت ملی را فدای خوش آمد دیگران نکند.
در دوران پهلوی، با زیر سلطه رفتن کشور هیچ راه پیشرفت و عزتی برای مردم وجود نداشت زیرا چشمها به سوی بیگانگان و گوشها به فرمان آنان بود. منابع کشور غارت میشد، هموطنان در ذلت اینکه ایرانی نمیتواند از زیر یوغ استکبار رها شود.
حالا پس از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی و اجرای فرامین امامین انقلاب، این کشور در دوران ریاست جمهوری شهید رئیسی به چنان عزتی رسید که در خاورمیانه حرف اول را میزد و حیاط خلوت آمریکا نیز دست به کمر برایش ایستاد.
این مردم عزتمند با داشتن اعتماد به سکانداری دولتشان به سویی قدم برداشتند که رهبر معظم انقلاب فرمودند تا قله راهی نیست و به آن رسیدهایم و بدین سان در روندی مؤمنانه و جهادی با نگاهی درون مرزی و فرا منطقهای به سوی اهدافی پیش رفتیم که دیگرانی در همین دولت میگفتند نمیتوانیم و میگویند نمیشود و با این اعتقاد سالها کشور را لجن مال افکار خفتبارشان کردند.
انتهای خبر/