به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، با آغاز جنگ اسرائیل علیه مردم فلسطین و نسل‌کشی که در غزه رخ داد، منجر به تهییج افکار عمومی در سطح جهانی گردید و در ده‌ها کشور اعتراضات گسترده‌ای رخ داد. دراین‌بین در کشور آمریکا که بزرگ‌ترین حامی رژیم صهیونیستی برای نسل‌کشی و جنایت است اعتراضات گسترده‌ای در این کشور رخ داد. ده‌ها شهرهای امریکا مانند نیویورک، شیکاگو، لس‌آنجلس و. صحنه اعتراضات گسترده مردمی از ۷ اکتبر تاکنون بوده است. بااین‌حال بزرگ‌ترین اعتراضات دانشجویی در این کشور از زمان جنگ ویتنام در ده‌ها دانشگاه‌دیده شد. اعتراضاتی که سطح خشونت پلیس آمریکا علیه دانشجویان را نمایان کرد.
 
 اعتراضات دانشجویی از همان ۷ اکتبر آغاز گردید، اما در زمان حمله به رفح در آوریل ۲۰۲۴ تشدید شد و به‌عنوان بخشی از تظاهرات گسترده بر ضدجنگ اسرائیل علیه حماس در ایالات متحده و سایر کشورها گسترش یافت. اعتراضات در آوریل ۲۰۲۴ اول در دانشگاه کلمبیا آغاز شد، اما پس از دستگیری‌های گسترده در پردیس دانشگاه کلمبیا جرقه اعتراضات در کل دانشگاه‌های آمریکا برای حمایت از دانشجویان معترض دانشگاه کلمبیا و همچنین اعتراض به اسرائیل و کمک‌های آمریکا شکل گرفت. اعتراضات در دانشگاه‌های امریکا بیشتر پیرامون عدم سرمایه‌گذاری دانشگاه‌ها در اسرائیل به دلیل نسل‌کشی فلسطینی‌ها بود، اما این اعتراضات توسط پلیس و با اجازه مفامات دانشگاه‌ها سرکوب شد تا جایی که بیش از ۳۱۰۰ معترض از جمله اعضای هیئت‌علمی و اساتید در بیش از ۶۰ دانشگاه دستگیر شده‌اند. (پرونده کامل اعتراضات دانشجویان آمریکا را در اینجا مشاهده کنید)
 
 اعتراضات در آوریل ۲۰۲۴ درست پس از دستگیری‌های گسترده در پردیس دانشگاه کلمبیا به رهبری گروه‌های ضدصهیونیستی تشدید شد.
 
 تاکنون بیش از ۲۰۰ گروه حمایت خود را از اعتراضات اعلام کرده‌اند و «برنی سندرز» سناتور ایالت ورمونت و همچنین دیگر اعضای ترقی‌خواه حزب دموکرات مانند «کوری بوش»، «الکساندرا اوکازیا کوتز»، «ایلهان عمر» و «رشیده طلیب» به نسبت‌های گوناگون از اعتراضات حمایت کردند. عمدتاً این اعتراضات با اعتراضات ضدجنگ ویتنام طی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی مقایسه می‌شود که منجر به فشار شدید افکار عمومی بر روی دولت مردان آمریکا شد و در نهایت تغییراتی در سیاست جنگ با ویتنام به وجود آورد و امریکا بدون کسب پیروزی بزرگی ویتنام را ترک کرد.
 
 خواسته‌های مختلفی از سوی معترضان مطرح شد که مهم‌ترین آن شامل «قطع روابط مالی دانشگاه با اسرائیل»، «شفاف‌سازی روابط مالی دانشگاه»، «پایان‌دادن به مشارکت دانشگاه با نهادهای اسرائیلی» و «عفو معترضان» بوده است. بر اساس گزارش‌های منتشر شده، دانشگاه‌ها در مواجهه با دانشجوهای معترض، برخی از آنها را «تعلیق و اخراج» کرده‌اند.
 
 برخی از دانشگاه‌ها نیز برای انحلال اجباری اردوگاه‌ها و پایان‌دادن به اشغال ساختمان‌ها به پلیس روی آوردند. برخی دیگر با معترضان برای برچیدن اردوگاه‌ها توافق کردند و تعدادی از دانشگاه‌ها روابط خود را با مؤسسات اسرائیلی یا شرکت‌های مرتبط با اسرائیل قطع کردند. اشغال برخی از محیط‌های آموزشی دانشگاه همچنین منجر به بسته‌شدن چند دانشگاه - در مدت‌زمان اعتراض - ازجمله دانشگاه کلمبیا شد. اوج این اعتراضات را می‌توان در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشگاه‌ها دید که منجر به لغو چندین مراسم و یا اعتراضات شدید دانشجوهای حامی فلسطین شد.
 
 هم زمان با اعتراضات، در ایالات متحده بیش از ۳۱۰۰ معترض از جمله اعضای هیئت‌علمی و اساتید در بیش از ۶۰ دانشگاه دستگیر شده‌اند.
 
 از سؤالات مهمی که برای کارشناسان و تحلیلگران مطرح است این بوده که اعتراض‌های دانشجوها در آمریکا عمدتاً توسط کدام گروه‌ها و جنبش‌های سازماندهی شده است. در ادامه از مهم‌ترین گروه‌هایی که در این اعتراضات فعال بوده‌اند نام‌برده شده و شرحی مختصر درباره فعالیت آنها ذکر شده است.
 
 دانشجویان برای عدالت در فلسطین (SJP) [بیشتر بخوانید]
 
 صدای یهود برای صلح (JVP) [بیشتر بخوانید]
 احزاب چپ‌گرا [بیشتر بخوانید]
 گروه کمپین انزوا، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل (BDS) [بیشتر بخوانید]
 گروه IfNotNow [بیشتر بخوانید]
 دو نکته ضروری دررابطه‌با اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا وجود دارد که باید به آن توجه داشت:
 
 ۱- در جریان این اعتراضات گروه و یا سازمان جدیدی برای اعتراض شکل نگرفت و سازمان‌های قدیمی مانند «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» و «صدای یهود برای صلح بیشتر» تجمعات در دانشگاه‌ها را سازمان‌دهی کرده‌اند و اعتراضات این گروه‌ها و سازمان‌ها مسبوق به سابقه است.
 
 ۲- این گروه‌ها و سازمان‌ها هرسال اعتراضات و بیانیه‌هایی داشته‌اند؛ اما در سال ۲۰۲۳ -۲۰۲۴ ازنظر تعداد نفرات و همچنین گستردگی و طولانی‌بودن آن رکورد در تاریخ آمریکا بوده است.
 
 
 
 لیست کامل دانشگاه‌هایی که در آن‌ها اعتراض برگزار شده است. (به ترتیب حروف الفبا):
 
 American University
 Arizona State University
 Auraria Campus
 Barnard College
 Brown University
 Cal Poly Humboldt
 Case Western Reserve University
 City College of New York
 Columbia College Chicago
 Columbia University
 Cornell University
 Dartmouth University
 DePaul University
 Drexel University
 Emerson College
 Emory University
 Fashion Institute of Technology
 Florida State
 Fordham University
 George Washington University
 Georgetown University
 Georgia State University
 Harvard University
 Illinois State University
 Indiana University at Bloomington
 Johns Hopkins University
 Kennesaw State
 Miami University
 MIT
 Northeastern
 NYU
 Oberlin College & Conservatory
 Ohio State University
 Oregon State University
 Pomona College
 Portland State University
 Princeton University
 Purdue University
 The Rhode Island School of Design
 Rice University
 Rutgers
 Sacramento State University
 San Francisco State University
 Sonoma State University
 Stanford University
 Stony Brook University
 SUNY New Paltz
 SUNY Purchase
 Swarthmore College
 Syracuse University
 Temple University
 The New School
 Tufts University
 Tulane University
 UC Berkeley
 UC Davis
 UC Irvine
 UC San Diego
 UC Santa Barbara
 UC Santa Cruz
 UCLA
 UConn
 University at Buffalo
 University of Arizona
 University of Chicago
 University of Colorado, Denver
 University of Delaware
 University of Florida (Gainesville)
 University of Georgia, Athens
 University of Illinois
 University of Maryland, College Park
 University of Michigan
 University of Minnesota
 University of Missouri
 University of Missouri-Kansas City
 University of Mississippi (Ole Miss)
 University of Montana
 University of New Hampshire
 University of New Mexico
 University of North Carolina, Chapel Hill
 University of North Carolina, Charlotte
 University of Pennsylvania
 University of Rochester
 University of San Diego
 University of South Carolina
 University of South Florida
 University of Southern California (USC)
 University of Tennessee
 University of the South
 University of Utah
 University of Washington
 University of Wisconsin
 UT Austin
 UT Dallas
 Vanderbilt
 Virginia Commonwealth University
 Virginia Tech
 Wake Forest University
 Washington University in St. Louis
 Wayne State University
 Wesleyan University
 Yale University
 در میان دانشگاه‌های ذکر شده، نام ۱۸ دانشگاه به چشم می‌خورد که جزو مهم‌ترین و تأثیرگذارترین دانشگاه‌ها در جریان اعتراضات دانشجوها محسوب می‌شوند:

دانشگاه کلمبیا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه ام‌آی‌تی (مؤسسه فناوری ماساچوست) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه هاروارد [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه امریکایی یا آمریکن (American university) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه راتگرز [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه ییل [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه میشیگان [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه سانفرانسیسکو [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه تگزاس [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه مینه‌سوتا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه کالیفرنیای جنوبی [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 کالج کلرمونت [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه براون [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
  دانشگاه نورث وسترن [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه نیویورک [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه کالیفرنیا - لس‌آنجلس (UCLA) [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه استنفورد [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 دانشگاه ایندیانا [جزئیات بیشتر و گزارش تصویری]
 برای درک بهتر گزارش وقایع ایالات متحده در زمان اعتراضات دانشجوها به نسل‌کشی در فلسطین و حمایت علمی و دانشگاهی از این فرایند باید نکات زیر را مدنظر داشت:
 
 برای تمامی دانشگاه‌ها بیشتر به رسانه‌های محلی برای ارجاع و روند رخدادها استفاده شده است و رسانه‌های جریان اصلی خیلی کم به روندها و شعارها پرداخته‌اند مگر اینکه یهودستیزانه بوده باشد.
 
 در اکثر دانشگاه‌ها اردوگاه‌های همبستگی و کمپین‌هایی شکل گرفت که نام‌های گوناگونی داشتند.
 این نخستین اعتراضاتی بوده که در ایالت‌های محافظه‌کار نیز اعتراضاتی را در پی داشته است؛ مانند دانشگاه آلاباما در ایالت آلاباما، دانشگاه ایالتی اریزونا در ایالت اریزونا و سایر دانشگاه‌ها در ایالت تگزاس، ایالت فلوریدا و…
 تعداد دانشجویان معترض در برخی دانشگاه‌ها بسیار اندک بود و زیر صد نفر برآورد شده است. به همین خاطر حذف شدند.
 تکرار خواسته‌ها و شعارها در میان دانشگاه‌ها تقریباً یکی بود به همین دلیل از تکرار آن پرهیز شده است.
 داده برای بسیاری از دانشگاه‌ها موجود نیست و عکس و فیلم به‌اندازه کافی وجود ندارد. برای تمامی دانشگاه‌ها بیشتر به رسانه‌های محلی برای ارجاع و روند رخدادها استفاده شده است و رسانه‌های جریان اصلی خیلی کم به روندها و شعارها پرداخته‌اند مگر اینکه یهودستیزانه بوده باشد.
 در بسیاری از سایت‌ها آمده است که «یک دانشجو آمده و چنین شعاری داده» یا «دانشجویی صحبت کرده و چنین اظهاراتی داشته است» که نشان‌دهنده تخفیف دادن رویداد است.
 چرا اعتراضات دانشجوها مهم بود؟ پای پنتاگون در میان است
 
 بیشتر شرکت‌کنندگان در اعتراضات دانشجوها بودند و در لایه بعد اساتید و کارکنان دانشگاه حضور پررنگ‌تری داشتند. در میان دانشجوهای معترض مسلمانان و یهودیان ضد صهیون و ضدجنگ حضور پررنگی داشتند؛ اما در اعتراضات تنها مسلمانان و یهودیان در اعتراضات حضور نداشتند و دانشجویان عادی و ضدجنگ نیز حضور داشتند.
 
 معترضان در دانشگاه کلمبیا اظهار کردند که جنبش آنها ضد صهیونیستی است و چندین تظاهرات دانشگاهی توسط گروه‌های ضد صهیونیستی سازماندهی شده است. معترضان در هاروارد در یک کنفرانس مطبوعاتی جنبش اشغال دانشگاه را «انتفاضه دانشجویی» نامیدند، اصطلاحی که توسط معترضان در دانشگاه جورج واشنگتن، دانشگاه استنفورد و دانشگاه بلومینگتون ایندیانا تکرار شد. معترضان طیف وسیعی از شعارها مانند ضدنژادپرستی، ضد استعمار، ضد امپریالیسم و حقوق مردم بومی را تکرار کردند.
 
 گاردین این اعتراضات را «شاید مهم‌ترین جنبش دانشجویی از زمان اعتراضات ضدجنگ ویتنام در اواخر دهه ۱۹۶۰» خواند. اعتراضات در دانشگاه کلمبیا به دلیل مقیاس با اعتراضات سال ۱۹۶۸ مقایسه شد و به‌عنوان بازتاب جنبش ۱۹۶۸ در نظر گرفته شد. در سال‌های ۱۹۶۸ دانشگاه کلمبیا نیز جزو دانشگاه‌های اصلی اعتراض به جنگ ویتنام بود.
 
 اصلی‌ترین درخواست‌های دانشجوهای معترض شامل موارد زیر می‌شود (دانشگاه‌های مختلف خواسته‌های گوناگونی نیز داشته‌اند):
 
 تجارت با سازندگان تسلیحات نظامی که به اسرائیل تسلیحات می‌رسانند را متوقف کنید.
 از پذیرش پول تحقیقاتی اسرائیل برای پروژه‌هایی که به تلاش‌های نظامی این کشور کمک می‌کنند، دست بردارید؛ مانند همکاری با بوئینگ، لاکهید مارتین و…
 از سرمایه‌گذاری موقوفات دانشگاهی با مدیران پولی که از شرکت‌ها یا پیمانکاران اسرائیلی سود می‌برند، خودداری کنید.
 در مورد اینکه چه پولی از اسرائیل دریافت می‌شود و برای چه چیزی استفاده می‌شود شفاف‌تر باشید.
 کنگره ایالات متحده قانون آموزش دفاع ملی را در سال ۱۹۵۸ تصویب کرد تا دانشگاه‌ها را در «پایه جنگ» قرار دهد. قانون‌گذاران دریافتند که بودجه آموزش عالی اگر به‌عنوان تقویت‌کننده قدرت نظامی و فناوری کشور ترویج شود، می‌تواند حمایت سیاسی بیشتری را به دست آورد.
 
 بااین‌حال بسیاری از دانشگاه‌ها درخواست دانشجوها برای عدم سرمایه‌گذاری اسرائیل و همچنین ردگیری آن‌ها را رد کردند؛ زیرا این کار را غیرممکن و برخلاف قوانین خود دانستند. همچنین طی تحقیقات مشخص شد بر اساس یک پایگاه‌داده وزارت آموزش، حدود ۱۰۰ کالج ایالات متحده هدایا یا قراردادهایی را از اسرائیل به مبلغ ۳۷۵ میلیون دلار در دو دهه گذشته گزارش کرده‌اند. بااین‌حال، داده‌ها اطلاعات کمی در مورد اینکه پول از کجا می‌آید، یا نحوه استفاده از آن می‌گویند. بااین‌حال حدود ۴۰۰ میلیون دلار در ۲۰ سال - سالانه کمتر از ۲۰ میلیون دلار می‌شود - از پروژه‌های رژیم صهیونیستی با دانشگاه‌ها گزارش شده که نسبت به تعداد دانشگاه‌های امریکا رقم بسیار ناچیزی است.
 
 همچنین علی‌رغم اینکه سخنانی پیرامون حضور شرکت‌ها و سرمایه‌های اسرائیلی در امریکا می‌شود؛ اما تنها یک درصد از تمام شرکت‌های موجود در بورس‌های آمریکا - که مهم‌ترین بهابازار جهان نیز محسوب می‌شود - اسرائیلی هستند. از حدود ۹ هزار اوراق بهادار فهرست شده در بورس‌های ایالات متحده، تنها حدود ۱۲۰ اوراق بهادار اسرائیلی هستند. به همین دلیل در نگاه اول این سخن که «پول و سرمایه‌های اسرائیلی جایگاه خیلی خاصی در دانشگاه‌ها و اقتصاد آمریکا دارند نادرست به نظر می‌رسد» موضوعی که عکس آن در رسانه‌های جریان اصلی دیده می‌شود، مشخصاً جریاناتی تنها به دنبال این است که نشان دهد معترضان به دنبال جلوگیری از سرمایه‌گذاری اسرائیلی‌ها در دانشگاه‌های آمریکا هستند، درحالی‌که پول اصلی از آمریکا به سمت اسرائیل جریان دارد و تمامی بمب‌هایی که رژیم صهیونیستی بر سر مردم بی‌گناه فلسطین می‌ریزد از آمریکا می‌آید.
 
 در اصل پول پنتاگون به دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی سرازیر شده و همین پول‌ها موجب کشتار مردم بی‌گناه فلسطین می‌شود.
 
 حمایت اصلی مالی از دانشگاه‌ها در آمریکا توسط پنتاگون و مجتمع‌های نظامی صورت می‌گیرد؛ در همین زمینه «دانیل بسنر»، استاد مطالعات بین‌المللی در دانشگاه واشنگتن، اظهار کرد که جنگ سرد زمینه را برای شکوفایی روابط بین دانشگاه‌ها و پیمانکاران نظامی فراهم کرد. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره جهان به نام اسپوتنیک را در سال ۱۹۵۷ به فضا پرتاب کرد، این رویداد ایالات متحده را مجبور کرد تا با احتمال عقب ماندن از دستاوردهای فناوری رقبای خود مقابله کند؛ بنابراین، کنگره ایالات متحده قانون آموزش دفاع ملی را در سال ۱۹۵۸ تصویب کرد تا دانشگاه‌ها را در «پایه جنگ» قرار دهد. قانون‌گذاران دریافتند که بودجه آموزش عالی اگر به‌عنوان تقویت‌کننده قدرت نظامی و فناوری کشور ترویج شود، می‌تواند حمایت سیاسی بیشتری را به دست آورد. بسنر همچنین خاطرنشان می‌کند که رئیس‌جمهور آیزنهاور این قانون را امضا کرد.
 
 در زمان جنگ ویتنام دوباره پنتاگون روابط خود را با دانشگاه‌ها گسترش داد؛ اما پس از اتمام جنگ میزان روابط با دانشگاه‌ها کاهش پیدا کرد و طی سالیان اخیر به واسطه جنگ‌های هیبریدی، نوین، هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاه‌های مراکزی بسیار مهم برای گسترش این موضوعات هستند و به همین خاطر پنتاگون روابط خود را با دانشگاه‌ها بسیار گسترش داده است. در اصل پول پنتاگون به دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی سرازیر شده و همین پول‌ها موجب کشتار مردم بی‌گناه فلسطین می‌شود.
 
 بیشتر بخوانید:
 
 دسترسی مستقیم پنتاگون به دانشگاه!

 سانسور نه؛ سکوت می‌کنیم!
 
 رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا به رسانه‌هایی گفته می‌شود که وابستگی علنی به یکی از دو حزب دموکرات یا جمهوری‌خواه داشته باشند. شبکه‌های خبری مانند سی‌ان‌ان، فاکس نیوز، abc، nbc، cbs و….؛ روزنامه‌هایی مانند نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست، وال‌استریت ژورنال، یو اس ای تودی و…؛ مجلاتی مانند تایم، نیوزویک و… جزو رسانه‌های اصلی محسوب می‌شود. با اینکه این رسانه‌ها در موارد متعددی بخصوص حزبی مخالف یکدیگر هستند؛ اما در مورد اسرائیل تمامی این شبکه‌ها حمایت از این رژیم را دنبال می‌کنند.
 
 تحلیل روند جریان اعتراضات و پوشش خبری آن‌ها در رسانه‌های جریان اصلی:

با بررسی فیلم‌ها، اخبار و عکس‌ها می‌توان به این نتیجه رسید که پوشش رسانه‌های جریان اصلی پیرامون اعتراضات، دارای سوگیری و تقلیل موضوع بوده است. رسانه‌های جریان اصلی این موضوع را بازگو می‌کنند که اعتراضات بیشتر در مورد محروم‌سازی و سرمایه‌گذاری اسرائیلی‌ها در دانشگاه‌های امریکا و همچنین ارتباطات دانشگاه‌های آمریکا با نهادها و دانشگاه‌های اسرائیل است. بااین‌حال با بررسی فیلم‌ها و عکس می‌توان به این موضوع پی برد که آزادی فلسطین، اعتراض به آزادی بیان در امریکا، نسل‌کشی، آتش‌بس، حمایت‌های بی‌دریغ آمریکا و… در میان شعارها دیده می‌شود. همچنین حمله به رفح که در اوایل ماه می (در ماه آوریل اولین زمزمه‌ها پیرامون حمله به رفح آغاز شد) رخ داد موجب شعله‌کشیدن اعتراضات و افزایش مخالفت‌ها شد. بااین‌حال هیچ‌کدام از این موارد در رسانه‌های جریان اصلی آن‌چنان دیده نمی‌شود.
 
 در بسیاری از رسانه‌ها رخدادها و شعارهای دانشگاه مختلف بازگو نشده است و رسانه‌های جریان اصلی سعی کرده‌اند شعارهای دانشجوها و درخواست‌های آن‌ها را نادیده بگیرند. بیشترین طرح موضوعی که از سمت این رسانه‌ها شده است این موضوع بوده که بخشی از معترضان حامی حماس هستند که یعنی آن‌ها حامیان تروریست هستند. دومین موضوعی که به‌صورت گسترده کار کرده‌اند موضوع یهودستیزی است که این اعتراضات به دنبال یهودستیزی و آزار و اذیت یهودیان است.
 این موضوع که این اعتراضات موجب آزار و اذیت یهودیان شده است به‌شدت در رسانه‌ها دیده می‌شود با اینکه بخشی زیادی از معترضان یهودی‌های ضدجنگ و ضد صهیون بوده‌اند. موضوع بعدی که در دانشگاه‌ها دیده می‌شود نادیده‌گرفتن دانشجویان یهودی معترض است و سعی کرده‌اند تا معترض‌ها را مهاجرین و بخصوص مسلمانان جلوه دهند.
 
 تعداد عکس‌ها و فیلم‌ها نسبت به اتفاقاتی که رخ‌داده، بسیار کم است و به نظر می‌رسد که سعی شده چندان فیلم‌ها و عکس‌ها از این اعتراضات از دانشگاه بیرون نیاید و سعی شده تنها به نام دانشگاه‌ها که در آن اعتراض برپا شده و همچنین توضیح کوتاهی بسنده شود.
 
 در نهایت اینکه…
 
 ما در این گزارش ۲۰ دانشگاه که اعتراضات در آنها بیشترین تأثیرگذاری را بر افکار عمومی ایالات متحده داشت را مورد بررسی قرار دادیم. (مشاهده جزئیات بیشتر) اما باید تأکید کرد که دانشگاه‌های دیگر مانند جان هاپکینز، کرنل، دانشگاه ایالتی اوهایو، دانشگاه آلاباما و… نیز مانند دیگر دانشگاه‌ها درخواست جدایی مالی و قطع روابط و تحریم نهادهای اسرائیلی و مجتمع‌های نظامی آمریکا را داشتند. در اکثر این دانشگاه‌ها گروه «عدالت برای فلسطین» جزو سردمداران اعتراضات بود؛ اما گروه‌های دیگر چپ‌گرا مانند حزب سوسیالیسم ایالت اوهایو در دانشگاه اوهایو جزو حامیان اعتراضات بود؛ یهودیان ضدجنگ و ضد صهیون مانند گروه «صدای یهود برای صلح» در بسیاری از دانشگاه‌ها فعال بودند. در بسیاری از دانشگاه‌ها ائتلاف و کمپین‌هایی در حمایت از فلسطین شکل گرفت؛ مانند کمپین «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» در دانشگاه کرنل یا اردوگاه «محاصره همبستگی با غزه» در دانشگاه پنسیلوانیا که منجر به درگیری با پلیس شد.
 
 بیشتر دانشگاه‌ها شعارهای چندان تندی سر نمی‌دادند به‌جز موارد اندکی مانند آنچه در دانشگاه پنسیلوانیا توسط چند معترض سر داده شد مانند «القسام ما را مفتخر کن و یک سرباز دیگر را به پایین بکش» یا در دانشگاه ایالتی اوهایو شعار «از رودخانه تا دریا فلسطین است» را سردادند.
 
 در بسیاری از دانشگاه‌ها با حضور پلیس و استفاده از زور و دستگیری گسترده دانشجویان معترض، اعتراضات به اتمام رسید یا اینکه چادر و اردوگاه‌ها جمع شدند. در برخی از دانشگاه‌ها به‌خصوص دانشگاه‌های کوچک و خصوصی قبول کردند که با دانشجوها بر سر ارتباط با اسرائیل و نهادهای مالی این رژیم و همچنین مجتمع‌های نظامی و نهادهای آمریکایی که موجب کشته‌شدن هزاران بی‌گناه شده‌اند، مذاکره کنند که این روند در دانشگاه‌های دولتی و بزرگ دیده نمی‌شود.
 
 یکی دیگر از درخواست‌های دانشجوها در برخی دانشگاه‌ها مانند دانشگاه اورگان حمایت از دانشجویان فلسطینی و بورسیه آن‌ها بوده است. ایجاد بخش خاورمیانه و فلسطین و آگاهی‌بخشی در مورد فلسطین نیز از دیگر درخواست‌های دانشجویان معترض بوده است.
 
 تعداد دانشگاه‌هایی که در آن اعتراض در جریان بوده، بسیار زیاد است، اما در اغلب آنها تعداد نفرات کم و زیر صد نفر بوده و همچنین منابع و داده و عکس و فیلم درباره آن‌ها بسیار کم است.
 
 انتهای خبر/