به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، شهید مدافع حرم شعبانعلی امیری یک بهمن‌ماه سال 1340 در ساوه دیده به جهان گشود. او که متاهل و دارای سه فرزند بود و پس از حضور داوطلبانه در سوریه و برای دفاع از حرم آل‌الله در یکم آبان‌ماه سال 1398 در منطقه دیرالزور سوریه به شهادت رسید.

فرازی از وصیت‌نامه شهید شعبانعلی امیری:

«اولین نشانه بندگی اداء فرایض و یکی از فرایض جهاد است و کلیه اعمال و حرکات برای خدا باشد نه برای نفس دلم می‌خواهد. ما نیت خدایی کردیم و آمدیم سوریه و نیت خالص خودمان را می‌سپاریم به خداوند متعال و هرچه مقدر شده باشد همان می‌شود.»

خاطره‌ای از همسر شهید:

خیلی مهربان و بسیار به فکر مردم بود. می‌گفت: «ما باید بسوزیم تا مردم روشن شوند.» تحمل نداشت مردم ناراحت شوند. وضعیت بی‌حجابی خیلی او را اذیت می‌کرد و تحملش را از دست داده بود و می‌گفت:«ما خون دادیم به خاطر اینکه فساد از بین برود.»

این دنیا برای او هیچ شده بود و برایش قابل تحمل نبود. روی حجاب و اخلاق خیلی تاکید داشت. عاشق امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب بود. روی نماز اول وقت خیلی تاکید داشت و عاشق مسجد و اسلام بود. می‌توانم بگویم که او یک فرشته و آسمانی بود، زمینی نبود و لایق شهادت بود.

خاطره‌ای از مادر شهید:

«از سوریه هیچ چیز تعریف نمی‌کرد و هیچ وقت به دنبال ناراحت کردن من نبود. الان که از سوریه برگشته، فقط به او می‌گویم: «زیارتت قبول.» به حضرت رقیه (س) گفتم که پسرم را به پدر گرامیتان امام حسین (ع) و برادرت علی اکبر (ع) سپردم.

انتهای خبر/