وصیتنامه شهید «سید تقی میرطالبیان»؛
آرزویی که زود به آن رسید
در ادامه بخشی از وصیتنامه والامقام «سید تقی میرطالبیان» را برای علاقهمندان منتشر میکند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران نیوز»، سید تقی میرطالبیان فرزند سید جلیل 12 بهمنماه سال 1345 در سادات محله رامسر در خانوادهای مذهبی چشم به جهان گشود، دو سال بعد به دلیل شغل پدر با خانوادهاش به تهران عظیمت میکنند و ساکن محله نظامآباد میشوند، شهید میرطالبیان در دوران نوجوانی که 14-13 ساله بود توان به جبهه رفتن را نداشت تا این که در آذرماه سال 61 بعد از یک ماه دوره آموزشی فشرده در پادگان امام حسین(ع) به جبهه اعزام میشود و در عملیات والفجر مقدماتی در 19 بهمن سال 1361 در سن 16 سالگی در فکه چزابه مفقودالاثر شدند.
متن وصیتنامه شهید سید تقی میرطالبیان به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت پدر و مادر عزیزم سلام عرض میکنم:
امیدوارم که حالتان خوب باشد حال مامان، لاله و امیر چطور است، اگر احوالی از من خواسته باشید حال من خوب است و جز سلامتی شما چیزی نمیخواهم و دلم برای همه تنگ شده و از همه بیشتر برای برادرم امیرجون به امیر بگویید اگر من شهید شدم باید راهم را ادامه دهد و از همین حالا نماز خواندن و احکام اسلامی را در کنار درس به او بدهید و بگویید درسش را بخواند.
ما در آمادهباش کامل به سر میبریم، حمله و عملیات نزدیک است و خیلی وسیع، ممکن است من دیگر شما را نبینم، شما برای من زحمت زیادی کشیدید ولی من قدر شما را نمیدانستم.
اگر تا کنون شما را ناراحت کردم مرا ببخشید و از من راضی باشید بابا حلالم کن مامان شیرتو حلالم کن از من راضی باشید اگر زنده ماندم زحماتی را که برای من کشیدید و من را به اینجا رساندید جبران خواهم کرد.
نامه را هر چه زود تر بدهید و عکس امیر را همراه نامه بدهید. از طرف من امیر و لاله را ببوسید برای من دعا کنید تا به آرزویم که پیروزی نهایی اسلام و شهادت است برسم تا وقتی که زنده هستم در کنار شما خواهم بود و همیشه بیاد شما هستم، از شما التماس دعا دارم، شما را به خدای بزرگ میسپارم در پناه امام زمان (عج) برای همه دوستان و خویشان سلام مرا برسانید.
برای اطمینان خاطر پشت پاکت هم تمبر بزنید و عکس امیر یادتان نرود.
1361/10/14
سید تقی میرطالبیان
انتهای خبر/