غربیان معتقدند مهریه بهای فروش زن است.یعنی شوهر با دادن مهریه به زن آنرا خریداری کرده است اما علما پاسخ داده اند که؛ اولا هیچ شخصی نمی تواند خود را در مقابل مالی بفروشد.
ثانیا در هنگام خرید وفروش قیمت باید هنگام معامله معلوم ومعین باشدوگرنه قرارداد باطلاست.در عقد دایم تعیین مهر شرط اساسی وصحت نکاح نیست ممکن است عقد دایم منعقد شود ولی در آن مهر ذکر یا تعیین نشود در این صورت عقد صحیح است.
مهریه بر خلاف آنچه بعضى از غربىها تصور کردهاند، بهاى فروش زن نیست، بلکه هدیهاى از جانب شوهر به زن براى نشان دادن محبت به او است.
پس مهریه قیمت چه چیزی است در حالی که حقیقتا این مرد است که برای تامین مایحتاج زن مامور به خدمت می شود! بنابراین مهر هر فلسفهای داشته باشد؛ قیمت خرید زن نخواهد بود.
به قول استاد شهید مطهری « مگر هر پولی که کسی به کسی میدهد، می خواهد او را بخرد؟ پس باید رسم هدیه و بخشش و پیشکش را منسوخ کنند. قرآن تصریح می کند که مهر، عنوانی جز عطیه و پیشکشی ندارد. بعلاوه اسلام قوانین خود را چنین تنظیم کرده که مرد حق هیچ گونه بهرهبرداری اقتصادی از زن ندارد. در این صورت چگونه می توان مهر را به عنوان قیمت زن یاد کرد ؟ »
مهریه نتیجه تدبیر ماهرانه اى است که در متن آفرینش براى تعدیل و حفظ حقوق در روابط زن و مرد و پیوند آنها به کار رفته است. مهریه هماهنگى با طبیعت است، از این رو که نشانه و زمینه آن است که عشق از ناحیه مرد آغاز شده و زن پاسخگوى عشق او است و مرد به احترام او هدیه اى نثارش مىکند، از این رو، نباید قانون که یک ماده از اساسنامه زندگى است و به دست طراح طبیعت تدوین شده، به نام تساوى حقوق زن و مرد ملغى گردد، آنچه قرآن در باب مهریه گفته، رسم معمول جاهلیت نبود، قرآن رسم جاهلیت را به رغم میل مردان آن زمان عوض کرد، در حالى که مىتوانست مهریه را به طور کل منسوخ گرداند.
امروزه چون عادت بر این است که مهریه ها پرداخت نمی شود و به آینده موکول شده و یا اصلا قصد دادنی در کار نیست، حد مهریه ها در هنگام عقد بسیار بالا و افسانه ای تعیین می شود.
همین حد غیرمنطقی، خود نشانه عدم تصمیم برای پرداخت مهریه است. معروف است که سنگ بزرگ، نشانه نزدن است اما همیشه و همه افراد هم، به این عادتهای عرفی پایبند نیستند و به همین خاطر نیز بسیاری از جوانان در بند زندان هستند.
اگر چه در فرهنگ جامعه ما مرسوم شده که سخن از مهریه غالباً در هنگام طلاق و جدایى است، اما در دین اسلام به عنوان یک حق براى زن لحاظ شده که مىتواند ابتدا دریافت نماید و یا اگر خواست ببخشد، نه این که عامل و ابزارى براى نگه داشتن و استمرار ازدواج باشد.
انتهای پیام/م
نظر شما